سید محمدعلی بن محمدباقر شفتی بیدآبادی گیلانی

حاج سیّد محمّدعلی بن حاج سیّد محمّدباقر حجة الاسلام شفتی بیدآبادی بن نقی شفتی گیلانی، عالم فاضل محقّق و عابد متّقی از علمای عالیقدر اصفهان در قرن سیزدهم هجری از ائمه جماعات در مسجد سیّد بوده است.

معرفی

او در سال 1227ق در اصفهان متولّد شده و در اصفهان به تحصیل پرداخت. سپس به عتبات عالیات مُشَرَّف شده و از درس شیخ محمّدحسن (صاحب جواهر) و سایر علمای اعلام بهره گرفت. آنگاه به اصفهان مراجعت نموده، به حل مشکلات مردم و تألیف و تحقیق مشغول بود.

آثار

در کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی در قم مجموعه ای به شماره 1995 وجود دارد و شامل چهار رساله از تألیفات حاج سیّد محمّدعلی است بدین شرح:

1. «اتلاف العبد مال المولی و جنایته علیه»

2. «الصلاة فی مکان المغصوب» که در 1263ق در نجف نوشته شده است.

3. «شرح شرایع الاسلام» که در سال 1263ق در نجف نوشته شده است.

4. «شرح لمعه» (تقریرات درس صاحب جواهر) در ضمن این مجموعه صورت اجازه مرحوم آقا شیخ محمّدحسن صاحب جواهر الکلام جهت مرحوم حاج سیّد محمّدعلی نقل گردیده است.

«جامع الغرر فی شرح الشرایع» در کتابخانه مسجد اعظم قم موجود است. جلد اوّل آن به خط مؤلف نزد حفید او آقای سیّد محمّدتقی شفتی موجود است.

وفات

در آخر ماه شعبان 1282ق (مطابق نوشته فرزند دانشمندش سیّد محمّدمهدی در کتاب «غرقاب») وفات یافت و قبرش جنب قبر پدر در بقعه مسجد سیّد است.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.