ابوالرجا بدر بن ثابت رارانی اصفهانی

ابوالرجا بدر بن ثابت بن روح بن محمد بن عبدالواحد بن ابی القاسم بن عباس بن جعفر صوفی رارانی، از محدثین و عرفای اصفهان در قرن پنجم و ششم هجری

معرفی

وی از مشایخ روایتی ابوسعد سمعانی است. سمعانی از او در کتاب خود به عنوان «مقدم صوفیه فی اصبهان» و «شیخ صالح سدید السیره، نظیف الظاهر، جمیل الامر، من بیت الحدیث و التصوف» یاد کرده است.

وی بعد از سال( 460ق ) در راران و در خانواده ای اهل علم و دانش پرور متولد شده و از ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن ابراهیم طیان، ابوالحسن احمد بن عبدالرحمان ذکوانی، ابوالخیر محمد بن عبداللَّه بن ررا و ابونصر احمد بن محمد بن صاعد صاعدی حدیث شنیده است. [همچنین وی از جدش ابوطاهر روح بن محمد رارانی و نیز از ابن ماجه روایت می کند.]

وفات

وی سرانجام در ماه رمضان سال( 532ق )در اصفهان وفات یافته است.[1]