این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
حمزه اصفهانی
حمزه بن حسن اصفهانى (270- حدود 351ق)، مورخ، ادیب، لغوی ایرانی سده چهارم است.، از آثار ایشان تاریخ سنی ملوك الأرض و الأنبیاء علیهم‌الصلاة‌و‌السلام را می‌توان برشمرد.
ولادت
ابوعبدالله حمزه بن حسن اصفهانى در سال 270ق در اصفهان متولد شد.
تحصیلات
وى نزد عبدان جباليقى (متوفى 309ق) تحصيل نمود. وى چندين مرتبه به بغداد مسافرت نموده و در سال 308ق در آنجا بوده است كه حكايت ملاقات خود را با يكى از علماى يهود متبحّر در تاريخ روزگار طايفه خود مى‌نويسد.
وى در سال 322 براى بار سوم به بغداد سفركرد. در اين سال، يا اول سال بعد، دوباره به زادگاه خود اصفهان مسافرت كرد. او قحطى بزرگ آن سال را در اصفهان مشاهده نموده است.
ظاهراً اواخر روزگار خود در اصفهان مى‌زيسته است و تا سال350 را در اصفهان بوده است.
وفات
تاریخ وفات حمزه اصفهانی به درستی روشن نیست. سمعانی، قبل از ۳۶۰ را تاریخ فوت وی ذکر کرده است.
عبدالمجید قطامش با استناد به اشارات موجود در تاریخ سنی ملوک‌الارض، وفات وی را در ۳۵۱ دانسته است که صحیح‌تر به نظر می‌رسد.
آثار
چنانچه از آثار تاريخى و كتاب‌شناسى برمى‌آيد وى دوازده كتاب تأليف كرده است: سه كتاب در تاريخ و نه كتاب در علم لغت و نحو. هشت تا از اين كتاب‌ها از ميان رفته‌اند و امروزه ما فقط چهار تا از آن‌ها را در دست داريم.
تاريخ اصفهان، تاريخ سنى الملوك الارض و الانبياء، كبارالبشر و الامثال على افعل از آثار باقی‌مانده او مى‌باشد.