ضیاءالدین دری

آقا ضیاءالدّین دُرّی فرزند ملّا غلامرضا بن محمّد علی بن تقی بن باقر بن محمّد سعید بن محمّد زکی اصفهانی، عالم فاضل، ادیب حکیم. از دانشمندان قرن اخیر است.

معرفی

در سال 1293ق در قریه «دُرّ» متولّد گردیده و در اصفهان [نزد آخوند کاشی، میرزا محمّد حسن کاشانی و جهانگیر قشقایی] و نجف اشرف و طهران [نزد میرزا ابوالحسن جلوه و میرزا محمّد حسن کرمانشاهی] تحصیل نموده و به مرتبه اجتهاد نائل گردید.

او در نشر و اشاعه فرهنگ جدید رنج ها برده و تا آخرین لحظات خود دقیقه ای اهمال ننمود. [او مدرسه «اتحادیه» که بعدها به خاطر تقدیر از خدمات ارزنده او به «مدرسه دُرّی» نامیده شده را تأسیس کرد.]

سرانجام در 21 جمادی الثّانیه 1375ق [مطابق با بهمن 1334ش] در طهران وفات یافت [و جنازه به عتبات عالیات منتقل و به خاک سپرده شد.]

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

1.    «تاریخ انبیاء اولوالعزم»؛

2. «تاریخ مختصر رجال عالم»؛

3. «تاریخ وهابیّه»؛

4. «ترجمه تاریخ الحکماء» شهرزوری؛

5. «ترجمه رساله تحفه»؛

6. «ترجمه رساله جبر و اختیار»؛

7. «ترجمه حکمه العرشیه»؛

8. «ترجمه سرّ القدر»؛

9. «ترجمه رساله عشق»؛

10. «ترجمه رساله فیض الهی»؛

11. «ترجمه رساله ترغیب در دعا»؛

12. «تفسیر سوره توحید»؛

13. «ترجمه رساله تقسیم نفوس»؛

14. «ترجمه رساله الواحد لایصدر عنه الّا الواحد»؛

15. «ترجمه اقسام علوم عقلیّه»؛

16. «ترجمه رساله مبداء و معاد»؛

17. «ترجمه قصیده عینیّه»؛

18. «ترجمه رساله کیفیّت وقوع زمین در مکان فعلی»؛

19. «ترجمه رساله نبض» ؛

20. «ترجمه رساله نفس» (از شماره 5 تا 20 از تألیفات ابن سینا)؛

21. «ترجمه رساله در حواس» عمر خیّام؛

22. «جواهر اللّسان» در علم میزان؛

23. «رساله در اغلاط معروفه»؛

24. «رساله در علت العلل بدبختی»؛

25. «رساله در مبادی امور مهم تاریخی»؛

26. «ضیاء اخلاق»؛

27. «ضیاء الصّرف»؛

28. «فقه» یک دوره در 3 جلد؛

29. «فلسفه الاعتماد» معروف ترین تألیف او؛

30. «لمعات المسترشدین» یا اصول عقاید فارسی، مطبوع ؛

31. «جبر و اختیار»؛

32. «محاضرات البلغاء و مسامرات الادباء».