مرتضی عبد علی نعمت اللهی

آقا مرتضى نعمت اللّهى ملقّـب بـه عبـد علـى فرزنـد آقـا ميـرزا علـى نقـى بـن ميرمحمدهادى از سادات پاقلعه ى اصفهان در حدود سال 1312 قمرى متولّد گرديد.

زندگی نامه

آقا مرتضی عالمى اديب و عارف بود كه بـراى كسـب علـوم ظـاهرى و بـاطنى زحمـت و رنجهاى فراوانى را متحمل شد در اصفهان علوم دينى را آموخت و در فقه و اصول و تفسير، حكمت و رياضى مهارت فراوان كسب نمود.

در سرودن شعر نيز طبعـى روان داشت واز شاگردان شيخ اسداللّه قمشه اى متخلّص بـه ديوانه و آقا شيخ محمد خراسانى بود.

در مقدمه ديوانش مى نويسد: بنا بـر اقتضـاى طبـع سرشار با تصادف اعياد متبركه به سرودن اشعار و نظم قصائد در مدايح پيـامبر اكـرم و اهـل بيـت اطهـار ش (عليهم السلام) اقدام و از فرط وارستگى حتـى تخلصـى هم براى خود اختيار ننموده و غرض از سرودن اشعار اظهار و عرض ارادت بـه آسـتانه اهل بيـت عصـمت و طهارت (عليهم صلوات الله) بوده است.

ديوان سيد مرتضى نعمت اللّهى با كتابت اديب كامل و شاعر خطـاط مرحـوم ميـرزا علـى مشـفقى در 64 صفحه موجود مى باشد.

در رجب سـال 1354 قمـرى در اصـفهان وفـات يافت و در سرداب تكيه ى خاتون آبادى كه اختصـاص به خاندان خود داشت مدفون شد.

از اشعار اوست:

ســلطان عصــر، شــاه زمــن كعبــة الانــام		پور حسن كه اوست به خلـق جهـان امـام
شد جلوه گر به نيمـه ى شـعبان مـه رخـش		آرى كند طلوع به نيمه (ی مه) آن مَه تمـام

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

قطب الهـدى دائـرة للعرفـان		عبد على صـار فـى الجنـان
و هــاتف نــادى لتاريخــه		«نجل النبى فاز بالرضـوان»

منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. صص537-538