عبدالمحمود محزون اصفهانی

شاعر حاج عبدالمحمود فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد، متخلّص به محزون اصفهانى در 26 ذالحجه سال 1301 قمرى ديـده به جهان گشود.

زندگینامه

در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره مند بود و از اديبان عصر خود به شمار مى آمد او نيز از شاعران برجسته ى انجمن ادبـى مرحوم شيدا بود. وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است:

• 1 ـ ديوان جنگل
• 2 ـ رساله ى عـروج النبـى (پيرامون معراج پيـامبر صـلى اللّـه عليـه و آلـه منظوم)
• 3 ـ گنجالعـيش غزليـات
• 4 ــ فضـايح الافعال و قبايح الاعمال(در سال 1344 قمرى در 143 صـفحه ى كوچـك بـه طبـع رسید)
• 5 ـ نصايح الزّمان، منظوم
• 6ـ كنزالمثـال(منثور)
• 7ـ بـدايع البيـان در توصـيف اصفهان

سرانجام در 1377 قمرى ديده از جهان فروبست و در تكيه ى خليليان معروف به دردشتى مدفون شد.

از اشعار اوست:

اى خــوش خصــال دلبــر انصــاف ده خــدا را		بــا دوســتان يكــدل از حــد مبــر جفــا را
آن دم كــه رخ نمــايى بعــد از غــم جــدايى		بهتــر ز ملــك شــاهى ايــن كمتــرين گــدا را
از دل هرآنچـــه شـــايد از او هرآنچـــه آيـــد		از جـــان دريـــغ نايـــد محبـــوب باوفـــا را

منبع

کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص510