سید طه بهشتی

آقا سيّد طه بهشتى فرزند سیّد محمّد باقر در چهارم صفر 1322 قمرى در اصفهان ديده به جهان گشود. وى شاعرى اديب و واعظى فاضل بود. با توجه به علاقهاى كه به تبليغ داشت، از همان دوران تحصيل به بيان احكام و وعظ و ذكـر مصـائب ائمـه اطهار عليهم السلام پرداخت.

زندگی نامه

او محقّقى كوشا و باهمّت بود در سال 1368 قمرى در اثر سكته ى نـاقص در منـزل بسـترى بـود؛ همراه به عبـادت و مطالعـه و تـأليف كتـب خويش اهتمام داشت. وى در 17 رمضان المبارك 1403 هجرى قمرى پس از ساليانى رنج بيمارى بـه ديار باقى شتافت و در مقبره سادات بهشتى در تخت فولاد مدفون گرديد.

از جمله اشعار اوست كه در پايان كتاب تحفةالاحباب نقل كرده است.

		غدیریه
بــاد بهــارى گرفــت پــرده ز روى چمــن		گشــت جــوان دوســتان بــاز جهــان كهــن
كــرد بــه بســتان بهــار پيــرهن ســبز را		قبــاىِ زردِ خــزان ربــودش اكنــون ز تــن

اشعار زير بر سنگ نوشته مزارش چنين است:

بهشتى مرغ روحش بال بگشاد		از اين خاكى قفس گرديـد آزاد
حسينى بود در سر تا سر عمـر		نشد ذكر حسينش يك دم از ياد
نكـو نـام شـريفش بـود طــه		كه با طه به جنّت همنشـين بـاد
به تاريخ وفاتش طبـع نحـوى		رقم زد: «عترت طه زو شـاد‌»

آثار

تأليفات متعدّدى از او به يادگـار مانـده است كه از آثار او مـى تـوان بـه كتابهـاى :

• تحفةالاحباب در شرح حال جمعـى از مشاهير خـاندان بهشتى
• نـورالايمان در شرح خطبه رمضان
• هدايةالصـالحين
• ديوان اشعار او كـه بـه چـاپ نرسـيده است اشاره نمود.

منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۱۲۸