این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
ابن منده محمد بن یحیی عبدی اصفهانی
ابوعبداللّه محمّد بن یحیی بن ابراهیم (منده) بن ولید بن منده بن بطّه بن استندر (فیروزان) بن چهار بخت عبدی اصفهانی، از محدّثان و بزرگان مشهور خاندان ابن منده در قرن سوم هجری است.
وی در حدود 220ق متولّد شد، و به اصفهان و عراق سفر کرد، و از محدّثان آن جا حدیث نقل نمود و عدّه ای از محدّثین نیز از او نقل حدیث نموده اند.
آثار
کتاب تاریخ اصفهان از تألیفات او است.
وفات
وی در سال 301ق وفات یافت. [۱] [۲]
پانویس
- ↑ ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص222؛ سیر اعلام النّبلاء، ج14، صص188- 193؛ معجم المؤلّفین، ج2، ص111؛ الاعلام، ج8، ص3؛ طبقات المحدّثین؛ وفیات الاعیان، ج3، ص416؛ تذکره الحفّاظ، ج2، ص741؛ الایرانیّون و الادب العربی، ج6، صص315 -316؛ الوافی بالوفیات، ج5، ص189؛ دانشنامه ایران و اسلام، ج6، ص878؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص137؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج4، ص698.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 226.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.