خلیل اصفهانی

از مدفونین در حوالی قبر محقّق خواجوئی که شرح حال او در دست نیست.

معرفی

وی عالمی کامل و فقیهی عارف بوده و بر روی سنگ مزارش با عناوین و القاب شامخ ستوده شده است. وی از شاگردان فقیه بزرگ شیعه سیّد محمّد باقر شفتی بوده است. در مجموعه اجازات سید شفتی که در کتاخانه مجلس شورای اسلامی موجود است اجازه ای از ایشان به شخصی به نام ملا خلیل به چشم می خورد که در سال 1256ق نگاشته شده است. این اجازه با توجه به قرائن، مربوط به صاحب عنوان می باشد.

سنگ نوشته مزار این عالم ربانی چنین است:

"هو الحیّ الذی لا یموت الحمد لله الذی توحّد بالهز والبقاء وقهر عباده بالموت والفناء والصلاه والسلام علی محمّد وآله شهداء دارالفناء وشفعاء دار البقاءفهذا مرقد العالم الفاضل الموحّد العارف، والمحدّث المسدّد، والفقیه الورع المؤیّد، والمحقّق المدقّق الموفّق، والغائص فی بحار علوم آل محمّد، العابد الزاهد الذاکر المتهجّد، رکن الموحّدین ودلیل السالکین ومقتدی الصالحین، الخلیل الشریف قدّس اللّه روحه، والحقه بائمّته الطاهرین، بتاریخ 1265".

قبر شریف ایشان پشت قبر ملّا محمّد ابراهیم جدلی و جلو قبر آخوند ملّا محسن بن عبدالصمد واقع گشته و اکنون سکویی برای آنها ساخته شده است.

منبع

برگرفته از کتاب : بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، رحیم قاسمی، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.