این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

کاربر:Kh1.najafi/صفحه تمرین

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آقا حسين خوانسارى آقا حسين فرزند جمال الدين محمد مشهور به محقق خوانسارى و استاد الكـلّ واستادالبشر و ذوالجمالين از علما و محققّين و شعراى قرن يازدهم هجرى است.

زندگی نامه وى در ذیقعده 1016 متولّد و در اوان شباب به اصـفهان روى آورد، از محضـرعلمايى همچون ميرفندرسكى، ملّا محمدتقى مجلسى و غيره استفاده نمود و خـود ازسرآمدان علما و فضلاى عصر خود گرديد.تصنيفات و تأليفات بیشمارى از او به يادگار مانده است كه از آن جمله مى توان به مشارق الشموس، ترجمه قرآن، ترجمه صحيفه ى سجاديه، تفسير سـوره ى فاتحـه،الجبر و الاختيار، الجزء لا يتجزّى، حاشيه بر الهيات شفا، حاشيه بـر طبيعيـات شـفا،حاشيه بر شرح اشارات خواجه نصيرالدين طوسى، رساله در شبهات و... و مجموعـه[۱] اشعار و تعليقات و منشات و آثار فراوان ديگر اشاره نمود. فوت آقا حسين را به سال 1098 ـ 1099 دانسته اند ولى بطـور مسـلّم در سـال 1098وفات يافته است . قبر او در تخت فولاد اصفهان در تكيه اى معروف بنام او قرار دارد و از طرف شاه سليمان از سلاطين صفويه بقعه ى بسيار عالى بر آرامگاه وى بنـاشده كه هنوز هم استوار است. در فتنه ى افغانها نسبت به بقعه ى آقا حسين تجاوزاتى به عمل آمدو سنگ گرانبهاى قبرش را شكستند. در ماده تاريخ فوت او اشعار بسيارى سروده شده كه معروفترين آنها چنين است:

تـــأثير گفــت از پـــى تــاريخ رحلـــتش آن دم كــه بــود اختــر طــالع كفيــل اوى
زد چاك جامه خامه ى مشكين لباس و گفت رفت از جهان كسى كه نيامد عديل اوى

و شاعرى ديگر در تاريخ فوت او گفته است: امروز هم ملائكه گفتند يا حسين از فرزندان او آقا جمال الدین محمد و آقا رضی الدین محمد بیش از همه شهرت پیدا کرده اند و از آقا کمال الدین نیز اسمی باقی مانده است. از ديوان اشعار اوست:

اى دل همــه دردى ز كجــا مــى آيــى؟از كــوى كــدام دلربــا مــى آيــى؟
اى گرد ز كـوى كيسـتى راسـت بگـو؟بســيار بــه چشــمم آشــنا مــى آيــى؟

پانویس

1 -بخشى، يوسف، شعراى خوانسار، صص 24 و 25. تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان 55

منبع

1 -کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390، ج1 ،صص558 ـ 559.

  1. 1