کاربر:Kh1.ghorbani/صفحه تمرین

طلبگی را از حوزه علمیه نجف آباد شروع کرد. سه سال از محضر مرحوم آیت الله ایزدی امام جمعه و از علمای ارجمند نجف آباد بهره ها برد، بعد به حوزه محل زندگیش داران رفت؛ چرا که می بایست مخارج زندگی را تأمین می کرد. فقر مالی مشکلاتی برای او به وجود آورد؛ اما همتش بلند بود و فعالیتش مداوم و اصلا خستگی برایش معنا نداشت. احساس وظیفه الهی پای احمد را به جبهه های نور عليه ظلمت باز کرد و بارها به منظور یاری رزمندگان اسلام و مقابله با کفار بعثی عازم دیار نور شد. او شش نوبت به جبهه رفت و حدود سیزده ماه سابقه دفاع داشت. یک بار در جبهه سرپل ذهاب مجروح گردید که حتی ماجرای جراحت و بستری شدن خود را برای خانواده نگفته بود. از خصوصیات مهم روحی او، اخلاق خوش و روحیه بزرگواری، ذکاوت و هوشیاری و خستگی ناپذیری بود. سرانجام آخرین صفحات کتاب زندگی ای طلبه مجاهد در منطقه فاو ورق خورد و در آخرین اعزامش در لشکر مقدس امام حسین (ع) بر اثر اصابت ترکش به پیشانی زیباترین سجده خویش را بر خاک گلگون خوزستان بر معبود خویش نمود و به کاروان شهیدان پیوست.