این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید فخرالدین روضاتی
سيد فخرالدين روضاتى، فرزند مير سيد على فرزنـد ميـرزا محمد مهـدى فرزنـد صاحب روضات الجنّات، از علمـا و فضـلا و شـاعران مـدفون در تكيـه ى صـاحب روضات(چهارسوقى) است.
زندگی نامه
او در شب جمعـه ۱۱ رجب سال ۱۳۱۱ قمرى ديده به جهان گشود. او داراى تأليفـاتى از قبيل:
- وقـايع الايام در ۳۶۰ مجلس
- دو رسـاله در كبائـر و منهيات
- صد مقصـد در احوال علما و شعرا
- نظافـت و صحت
- اجتناب العبـاد يـا گناهـان كبيـره
و غيره است.
اشعار
از اشعار او:
مــرغ ســحرى بديــدم آمــد بــه خــروش | مى گفت كه اى غافل و مست و مدهوش | |
از بهــــر محبــــت خداونــــد غفــــور | برخيز و ز جام عشق يك قطره بنـوش[۱] |
در مصيبت حضرت عباس عليه السلام سروده است:
چــون كــه عبــاس آن شــهيد باوفــا | اوفتــــاد او بــــر زمــــين كــــربلا | |
جانــــب شــــاه شــــهيدان از نيــــاز | لــب بــه ادرك يــا اخــى بنمــود بــاز[۲] |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۹۰. ص ۴۳۸