محمدعلی ربانی خوراسکانی

حاج شیخ محمّدعلی ربّانی نژاد، عالم فاضل فقیه محقّق و زاهد کامل است.

معرفی

در سال 1302ش در اصفهان متولّد شد و پس از طی تحصیلات مقدماتی به نجف اشرف عزیمت کرد و از آیات عظام: میر سیّد علی فانی یزدی، سیّد محسن حکیم، سیّد ابوالقاسم خوئی و سیّد محمود شاهرودی بهره برد و خود نیز در آنجا به تدریس و اقامه جماعت در صحن مطهر علوی پرداخت.

او در سال 1349ش به موطن خود مراجعت نمود. پس از پیروزی انقلاب، در خدمت نظام جمهوری اسلامی بود و در خطّ مقدم جبهه های جنگ ایران و عراق حضور می یافت و به فعالیت های تبلیغی می پرداخت که باعث مجروحیّت و جانبازی او گردید. همچنین دو تن از فرزندانش به نام های حسین و جعفر در جبهه های نبرد به شهادت رسیدند و دو فرزند دیگرش مجروح و جانباز شدند.

وی عالمی عابد و متهجّد و زاهد بود و عمر خود را به طاعت پروردگار و حلّ مشکلات مردم سپری نمود.

آثار

تألیفات ایشان به 49 عدد می رسد که از جمله می توان به این کتاب ها و رساله ها اشاره کرد:

1. «الواعظ» مفصّل ترین کتاب ایشان در 7 جلد آن در نجف به چاپ رسیده و در صورت چاپ بقیه مجلّدات به 30 جلد خواهد رسید.

2. «طیب المجالس»

3. «شجره طیّبه»

4. «مشکاة الانوار»

5. «جُهد العاجز الغیبة»

6. «سواد الوجه فی الدّارین»

7. «معدن التّقی فی القلب»

8. «ادب الکتاب فی الکتابة»

9. «کسب الحلال»

10. «العنایة الرّبانیّه»

11. «منتخب التّقویم»

12. «طب الامام»

و غیره.

وفات

وی در روز 10 خرداد 1379ش در بیمارستان ارتش وفات یافته و به مشهد مقدس منتقل و در روز 27 صفر 1421ق در مزار خواجه ربیع مدفون شد.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.