محمدعلی ناصح اصفهانی

میرزا محمّدعلی ناصح فرزند آقا محمّدصادق بازرگان اصفهانی، از شعرای معاصر است.

معرفی

در ماه ذیقعده 1316ق در اصفهان متولّد گردیده و پس از تحصیلات ابتدائی و متوسّطه، به تحصیلات قدیمه پرداخت و در صرف و نحو، معانی و بیان، بدیع و عروض و منطق مهارت یافت.

از محضر اساتیدی چون وحید دستگردی، میرزا رضاخان نائینی، حبیب الله مظفری و میرزا ابوالحسن شعرانی بهره گرفت. همچنین زبان های انگلیسی و فرانسوی را آموخت.

در سال 1300ش به استخدام وزارت معارف درآمده و به تدریس در مدارس تهران مشغول شده و به نشان درجه یک علمی نائل شد. شکسته و نستعلیق را خوش می نوشت.

شعر را نیکو می سرود و عضو انجمن ادبی ایران و در اواخر رئیس آن بود. او چندگاهی در اداره نگارش مسؤلیّت آرایش و پیرایش و ویرایش انتشارات اداره معارف را برعهده داشت.

از اوست:

آمد نگار پرده از چهره برگرفته		رسم سیاهکاری زلفش ز سر گرفته
هر لحظه چشم مستش در کار دلربائی		طرزی دگر نهاده شکلی دگر گرفته

آثار

او رسائل چندی ترجمه و تألیف و تصحیح نموده است از آن جمله:

1. «رساله در شرح حال خاقانی»

2. «رساله در شرح حال صاحب بن عباد»

3. «ترجمه سیره جلال الدّین» تألیف: منشی زیدری

4. تصحیح و تحشیه «دیوان ابوالفرج رونی»

5. «دیوان اشعار»6. «انتخاب اشعار از دواوین شعراء به طرز حماسه»

7. تصحیح «بوستان» سعدی

8. تصحیح «دیوان ادیب صابر ترمذی»

9. «زندگانی صلاح الدّین ایوبی.

وفات

وی سرانجام در 18 شهریور 1365ش در تهران وفات یافت.

آقای ابوالقاسم حالت قطعه ای در رثای او سروده و در آن گفته است:

رفت ناصح که با نصایح خویش		همه را بود هادی و حامی
در چه تاریخ زین مصبت زد		شعله در جان عارف و عامی
اشک ریزان به پاسخم گفتند		«رفته از دست ناصح نامی»

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.