محمدرشید جعفری شیرازی

ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری. از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت میرزا علیرضا شیخ الاسلام به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود. از اشعار اوست:

اشک نگذارد عیان در چهره ام احوال دل

خوب نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را

آثار

وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان 1090ق کتابت نموده و در حاشیه آن فواید علمی و تعلیقات عالمانه ای افزوده که تاریخ نوشتن آنها 1093ق بوده است و بر تبحّر او دلیلی روشن و آشکار است.

این بیت از اوست:

اشک نگذارد عیان در چهره ام احوال دل خوب

نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را

منبع

برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.