این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید اسماعیل ایرانپور»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی' به 'کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی')
جز (جایگزینی متن - 'کتاب شاهدان روحانی' به 'کتاب شاهدان روحانی')
سطر ۸: سطر ۸:
یادش به خیر برادرم را می گویم! برادر شهیدم را و من به عنوان برادر دو شهید بر خانواده شهید پرورم افتخار می کنم وازاول انقلاب اسلامی در فعالیت های مذهبی و فرهنگی حضوری فعال داشت. خود از خلاف و حرام و اسراف دور بود و دیگران را نیز منع می کرد. قلبی سرشار از رأفت و مهربانی داشت و چهره ای شاد و خندان، به نظم و برنامه سخت پایبند بود و به مطالعه کتب اخلاقی بسیار علاقه مند.
یادش به خیر برادرم را می گویم! برادر شهیدم را و من به عنوان برادر دو شهید بر خانواده شهید پرورم افتخار می کنم وازاول انقلاب اسلامی در فعالیت های مذهبی و فرهنگی حضوری فعال داشت. خود از خلاف و حرام و اسراف دور بود و دیگران را نیز منع می کرد. قلبی سرشار از رأفت و مهربانی داشت و چهره ای شاد و خندان، به نظم و برنامه سخت پایبند بود و به مطالعه کتب اخلاقی بسیار علاقه مند.


از طريق گردان رزمی وارد عملیات کربلای چهار شد و در جزیره ام الرصاص سبک بالانه به مهمانی عرش رفت و من همیشه در انتظار که:<ref>کتاب شاهدان روحانی ص  ۴۱۴ </ref>
از طريق گردان رزمی وارد عملیات کربلای چهار شد و در جزیره ام الرصاص سبک بالانه به مهمانی عرش رفت و من همیشه در انتظار که:<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]] ص  ۴۱۴ </ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۲۹ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۴۸

شهید اسماعیل ایرانپور
اسماعیل ایرانپور.jpg
زادهٔ۱۳۴۵
مبارکه
درگذشت/شهادت۱۳۶۵/۱۰/۴
جزیره ام الرصاص کربلای ۴
مدفنگلستان شهدای مبارکه
محل تحصیلحوزه علمیه مبارکه وقم
والدین
  • صفر علی (پدر)

شهید اسماعیل ایرانپور پنجم فروردین ۱۳۴۵، در شهرستان مبارکه چشم به جهان گشود. پدرش صفرعلی، کشاورزی می کرد و مادرش حبیبه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم دی ۱۳۶۵، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش رمضان نیز شهید شده است.[۱]

خاطرات شهید

دانش آموز بود که در سرمای زمستان مرا سوار دوچرخه اش می کرد و از مسیر خانه تا مدرسه با نفس های گرمش، آرامش را مهمان قلبم می نمود. همواره با او در راهپیمایی ها شرکت می کردم. عکس زیبای امام را بر سینه ام می چسباند...

یادش به خیر برادرم را می گویم! برادر شهیدم را و من به عنوان برادر دو شهید بر خانواده شهید پرورم افتخار می کنم وازاول انقلاب اسلامی در فعالیت های مذهبی و فرهنگی حضوری فعال داشت. خود از خلاف و حرام و اسراف دور بود و دیگران را نیز منع می کرد. قلبی سرشار از رأفت و مهربانی داشت و چهره ای شاد و خندان، به نظم و برنامه سخت پایبند بود و به مطالعه کتب اخلاقی بسیار علاقه مند.

از طريق گردان رزمی وارد عملیات کربلای چهار شد و در جزیره ام الرصاص سبک بالانه به مهمانی عرش رفت و من همیشه در انتظار که:[۲]

منابع