این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدرشید جعفری شیرازی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری. از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت میرزا علیرضا شیخ الاسلام به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود.<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، ص226.</ref> | ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری. از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت میرزا علیرضا شیخ الاسلام به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود.<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، ص226.</ref> | ||
== '''آثار''' == | =='''آثار'''== | ||
وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان 1090ق کتابت نموده و در حاشیه آن فواید علمی و تعلیقات عالمانه ای افزوده که تاریخ نوشتن آنها 1093ق بوده است و بر تبحّر او دلیلی روشن و آشکار است.<ref>تراجم الرّجال، ج2، ص689.</ref> | وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان 1090ق کتابت نموده و در حاشیه آن فواید علمی و تعلیقات عالمانه ای افزوده که تاریخ نوشتن آنها 1093ق بوده است و بر تبحّر او دلیلی روشن و آشکار است.<ref>تراجم الرّجال، ج2، ص689.</ref> | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 71.</ref> | نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 71.</ref> | ||
== '''پانویس''' == | =='''پانویس'''== | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
[[رده:شعر]] | [[رده:شعر]] | ||
<references /> | |||
== '''منبع''' == | |||
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | |||
نسخهٔ ۲۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۴
ملّا محمّد رشید بن محمّد مقیم جعفری شیرازی، فاضل ادیب و شاعر، از سخنوران قرن یازدهم هجری. از اغلب علوم بهره وافی داشت و در خدمت میرزا علیرضا شیخ الاسلام به نوشتن سکوک و سِجِلات مشغول بود.[۱]
آثار
وی نسخه ای از کتاب «الروضه البهیه» تألیف: شهید ثانی را در رمضان 1090ق کتابت نموده و در حاشیه آن فواید علمی و تعلیقات عالمانه ای افزوده که تاریخ نوشتن آنها 1093ق بوده است و بر تبحّر او دلیلی روشن و آشکار است.[۲]
این بیت از اوست:
اشک نگذارد عیان در چهره ام احوال دل خوب
نتوان خواند مکتوب در آب افتاده را [۳]
پانویس
منبع
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.