این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد زمانیان»
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) (ایجاد کلی) |
(ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۲۱|مکان درگذشت=شلمچه_عملیات کربلای ۵|پدر=مانده علی|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام صادق (ع) اصفهان|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۲۱|مکان درگذشت=شلمچه_عملیات کربلای ۵|پدر=مانده علی|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام صادق (ع){{سخ}} اصفهان|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد}} | ||
<big>شهید محمد زمانیان</big> چهارم بهمن ۱۳۴۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش مانده علی، نجار بود و مادرش رقیه بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و پنجم مهر ۱۳۷۵، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. او را وحید نیز می نامیدند.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۳۸۰</ref> | <big>شهید محمد زمانیان</big> چهارم بهمن ۱۳۴۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش مانده علی، نجار بود و مادرش رقیه بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و پنجم مهر ۱۳۷۵، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. او را وحید نیز می نامیدند.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۳۸۰</ref> | ||
== زندگینامه == | |||
لشکر ۸ نجف اشرف، گردان میثم و تک تیرانداز گردان محمد زمانیان! دوست داشت کسی اور را نشناسد. در گردان هم که بود کار طلبگی نمی کرد و به عنوان تک تیرانداز وارد گردان شد. این هم نوعی از رسم عاشقی است! | |||
شهید محمد زمانیان، دو سال در حوزه علمیه نجف آباد درس خواند و یک سال در مدرسة امام صادق (ع) اصفهان. اهل مطالعه بود و به کتاب و کتاب خوانی اهمیت زیادی می داد. صرفه جو بود و پر کار و اهل نماز شب و پرهیزگار. | |||
شهید محمد زمانیان، دو سال در حوزه علمیه نجف آباد درس خواند و یک سال در مدرسة امام صادق (ع) اصفهان. اهل مطالعه بود و به کتاب و کتاب خوانی اهمیت زیادی می داد. صرفه جو بود و پر کار و اهل نماز شب و پرهیزگار | |||
در عملیات کربلای ۵ محمد به همراه همرزمانش به محاصره نیروهای دشمن درآمد و در تیر باران و رگبار بی امان دشمن تیری به سینه اش اصابت کرد. او را تا مسافتی هم به عقب انتقال می دهند ولی کار سخت می شود. محمد با دیدن وخامت حال خود به خاطر نجات دوستانش که در محاصره گرفتار بودند، اصرار می کند که او را رها کنند. چاره ای باقی نمی ماند و چند روز بعد دوستانش باز می گردند که او را به پشت خط انتقال دهند اما پیکر او را نمی باشد، تا این که یازده سال بعد جنازه اش به نجف آباد منتقل و دفن می گردد.<ref>شاهدان روحانی.ص۲۳۰</ref> | |||
==منابع== | == منابع == | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۱۶
| شهید محمد زمانیان | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۴۸ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱۰/۲۱ شلمچه_عملیات کربلای ۵ |
| مدفن | جنت الشهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه امام صادق (ع) اصفهان |
| والدین |
|
شهید محمد زمانیان چهارم بهمن ۱۳۴۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش مانده علی، نجار بود و مادرش رقیه بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و پنجم مهر ۱۳۷۵، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. او را وحید نیز می نامیدند.[۱]
زندگینامه
لشکر ۸ نجف اشرف، گردان میثم و تک تیرانداز گردان محمد زمانیان! دوست داشت کسی اور را نشناسد. در گردان هم که بود کار طلبگی نمی کرد و به عنوان تک تیرانداز وارد گردان شد. این هم نوعی از رسم عاشقی است!
شهید محمد زمانیان، دو سال در حوزه علمیه نجف آباد درس خواند و یک سال در مدرسة امام صادق (ع) اصفهان. اهل مطالعه بود و به کتاب و کتاب خوانی اهمیت زیادی می داد. صرفه جو بود و پر کار و اهل نماز شب و پرهیزگار.
در عملیات کربلای ۵ محمد به همراه همرزمانش به محاصره نیروهای دشمن درآمد و در تیر باران و رگبار بی امان دشمن تیری به سینه اش اصابت کرد. او را تا مسافتی هم به عقب انتقال می دهند ولی کار سخت می شود. محمد با دیدن وخامت حال خود به خاطر نجات دوستانش که در محاصره گرفتار بودند، اصرار می کند که او را رها کنند. چاره ای باقی نمی ماند و چند روز بعد دوستانش باز می گردند که او را به پشت خط انتقال دهند اما پیکر او را نمی باشد، تا این که یازده سال بعد جنازه اش به نجف آباد منتقل و دفن می گردد.[۲]