این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد پیر پیران»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجادکلی)
 
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۲۳\۴\١٣۶۱|مکان درگذشت=شرق بصره|پدر=حیدر علی|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=حوزه علمیه شیخ ابراهیم ریاضی نجف آباد|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد}}
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۲۳\۴\١٣۶۱|مکان درگذشت=شرق بصره|پدر=حیدر علی|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=حوزه علمیه شیخ ابراهیم {{سخ}}ریاضی نجف آباد|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد}}
 
<big>شهید محمد پیرپیران</big> بیستم فروردین ۱۳۴۴، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش حیدرعلی، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش علی نیز شهید شده است.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۲۰۲</ref>
<big>شهید محمد پیرپیران</big> بیستم فروردین ۱۳۴۴، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش حیدرعلی، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش علی نیز شهید شده است.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۲۰۲</ref>


 
== زندگینامه ==
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه==
شعور انقلابیش باعث شده بود مورد تحسین دیگران قرار گیرد. بسیار فروتن و متواضع بود همه کارهایش برای رضای خدا بود، نماز شبش ترک نمی شد، به نماز اول وقت اهتمام می ورزند تلاوت قرآن می نمود و بیشتر روزها روزه می گرفت. از همان کودکی فرق حلال و حرام را می دانست دبیرستان را که گذراند، به عشق خواندن معارف اهل بیت(ع) وارد حوزه شد تا زلال معرفت بنوشد و بنوشاند. به همین جهت در حوزه علميه "الشيخ ابراهيم رياضى" نجف آباد ثبت نام کرده و به تحصیل معارف الهی پرداخت
شعور انقلابیش باعث شده بود مورد تحسین دیگران قرار گیرد. بسیار فروتن و متواضع بود همه کارهایش برای رضای خدا بود، نماز شبش ترک نمی شد، به نماز اول وقت اهتمام می ورزند تلاوت قرآن می نمود و بیشتر روزها روزه می گرفت. از همان کودکی فرق حلال و حرام را می دانست دبیرستان را که گذراند، به عشق خواندن معارف اهل بیت(ع) وارد حوزه شد تا زلال معرفت بنوشد و بنوشاند. به همین جهت در حوزه علميه "الشيخ ابراهيم رياضى" نجف آباد ثبت نام کرده و به تحصیل معارف الهی پرداخت
آموزش نظامی را فرا گرفت و عازم جبهه شد. طی شش ماه حضور در جبهه دوبار مجروح شد و بار آخر همراه برادرش علی عازم دیار نور گردید و پس از مجاهدت ها و جانفشانی ها سرانجام در عملیات رمضان به شهادت رسیدند و برنگشتند.
آموزش نظامی را فرا گرفت و عازم جبهه شد. طی شش ماه حضور در جبهه دوبار مجروح شد و بار آخر همراه برادرش علی عازم دیار نور گردید و پس از مجاهدت ها و جانفشانی ها سرانجام در عملیات رمضان  
به شهادت رسیدند و برنگشتند.
بعد از سیزده سال استخوان و پلاکی از او بازگشت و در تابوتی سبکبار تشیع گشت.<ref>شاهدان روحانی. ص ۲۱۰</ref>
بعد از سیزده سال استخوان و پلاکی از او بازگشت و در تابوتی سبکبار تشیع گشت.<ref>شاهدان روحانی. ص ۲۱۰</ref>


 
== منابع ==
 
 
 
 
 
==منابع==
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]]
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۴

شهید محمد پیر پیران
زادهٔ۱۳۴۴
نجف آباد
درگذشت/شهادت۲۳\۴\١٣۶۱
شرق بصره
مدفنجنت الشهدای نجف آباد
محل تحصیلحوزه علمیه شیخ ابراهیم
ریاضی نجف آباد
والدین
  • حیدر علی (پدر)

شهید محمد پیرپیران بیستم فروردین ۱۳۴۴، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش حیدرعلی، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش علی نیز شهید شده است.[۱]

زندگینامه

شعور انقلابیش باعث شده بود مورد تحسین دیگران قرار گیرد. بسیار فروتن و متواضع بود همه کارهایش برای رضای خدا بود، نماز شبش ترک نمی شد، به نماز اول وقت اهتمام می ورزند تلاوت قرآن می نمود و بیشتر روزها روزه می گرفت. از همان کودکی فرق حلال و حرام را می دانست دبیرستان را که گذراند، به عشق خواندن معارف اهل بیت(ع) وارد حوزه شد تا زلال معرفت بنوشد و بنوشاند. به همین جهت در حوزه علميه "الشيخ ابراهيم رياضى" نجف آباد ثبت نام کرده و به تحصیل معارف الهی پرداخت آموزش نظامی را فرا گرفت و عازم جبهه شد. طی شش ماه حضور در جبهه دوبار مجروح شد و بار آخر همراه برادرش علی عازم دیار نور گردید و پس از مجاهدت ها و جانفشانی ها سرانجام در عملیات رمضان به شهادت رسیدند و برنگشتند. بعد از سیزده سال استخوان و پلاکی از او بازگشت و در تابوتی سبکبار تشیع گشت.[۲]

منابع

  1. فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۲۰۲
  2. شاهدان روحانی. ص ۲۱۰