این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید اصغر مدبر»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (درج عکس و منبع و رده) |
Kh1.shakeri (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۱/۲/۱۷|مکان درگذشت=منطقه عملیاتی فتح المبین_شوش|پدر=حسین|تاریخ تولد=۱۳۴۰|مکان تولد=آران|از دانشگاه=مدرسه علمیه مشهد مقدس و قم|مدفن=جاویدالاثر|تصویر=اصغر مدبر.png|عرض_تصویر=170}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۱/۲/۱۷|مکان درگذشت=منطقه عملیاتی فتح المبین_شوش|پدر=حسین|تاریخ تولد=۱۳۴۰|مکان تولد=آران|از دانشگاه=مدرسه علمیه مشهد مقدس و قم|مدفن=جاویدالاثر|تصویر=اصغر مدبر.png|عرض_تصویر=170}} | ||
<big>شهید اصغر مدبر </big> یکم فروردین ۱۳۴۰، در شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش کوکب نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح ۱ پرداخت. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. از سوی مرکز اعزام روحانی در جبهه حضور يافت. پنجم فروردین ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در جاده دزفول - شوش به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد. او را مدبر نژاد نیز می نامیدند.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۳۲۱</ref> | |||
نسخهٔ ۲۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۳۸
شهید اصغر مدبر | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۴۰ آران |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۱/۲/۱۷ منطقه عملیاتی فتح المبین_شوش |
مدفن | جاویدالاثر |
محل تحصیل | مدرسه علمیه مشهد مقدس و قم |
والدین |
|
شهید اصغر مدبر یکم فروردین ۱۳۴۰، در شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش کوکب نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح ۱ پرداخت. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. از سوی مرکز اعزام روحانی در جبهه حضور يافت. پنجم فروردین ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در جاده دزفول - شوش به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد. او را مدبر نژاد نیز می نامیدند.[۱]
زندگی نامه
"ورود من به حوزه علمیه قم، اول بیداری من از خواب غفلت بود و آنچه داشتم از حوزه علمیه قم و مشهد بود.." این کلام، حاصل یک سال بهره وری از استادان عالی مقام حوزه مشهد و نیز هم جواری حضرت فاطمه معصومه (س) است و همین سال ها بود که حوزه برای او کیمیایی شد که مس وجودش را به طلا مبدل ساخت، امام را شناخت و از آن پس سر از پا نشناخت.
اولین راهپیمایی مردم آران را او ترتیب داد، چندین بار توسط دژخیمان شاه دستگیر شد، اما هرگز از مبارزات دست برنداشت. با بصیرت کامل، جریانات سیاسی دوران بنی صدر را تعقیب کرد، او را شناخت و به مردم معرفی کرد. هنگامی که آتش جنگ توسط بیدادگران بعثی شعله ور شد، عزم جبهه کرد و در منطقه عملیاتی فتح المبين ردای شهادت بر تن کرد.[۲]