این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه خواجه محبت»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۳۸: سطر ۳۸:
[[رده:مدارس علمیه تاریخی]]
[[رده:مدارس علمیه تاریخی]]
[[رده:مدارس علمیه اصفهان]]
[[رده:مدارس علمیه اصفهان]]
[[رده:مدارس علمیه]]
[[رده:مدارس علمیه برادران]]
<references />
<references />
[[رده:مدارس تخریب شده]]
[[رده:مدارس تخریب شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۵۶

مدرسه خواجه محبت از مدارس تخریب شده ی اصفهان است . این مدرسه در قرن یازدهم در عصر شاه سلیمان صفوی دایر بوده و ممکن است جزء آن هفت مدرسه باشد که قرن چهاردهم مصالح ساختمانی مخروبه ی آنها صرف ساختن مساجد دیگر گردیده است.

ویژگی های ذکر شده اثر توسط مرحوم مهدوی
سال ساخت در عهد صفوی
آدرس محله باغات
وضعیت: تخریب شده است.
علّت نام گذاری: شاید از واقفان بنا بوده است.
کد مؤلف AUTHORCODE00453AUTHORCODE

معرفی

[مهدوی:] این مدرسه در قرن یازدهم در عصر شاه سلیمان صفوی در اصفهان دایر بوده و محمّد داوود تویسرکانی برادرزاده حسن تویسرکانی در آنجا تحصیل می کرده است و اکنون اثری از این مدرسه نیست و ممکن است جزء آن هفت مدرسه باشد که قرن چهاردهم مصالح ساختمانی مخروبه ی آنها صرف ساختن مساجد دیگر گردیده است.

نگارنده گوید: بسیاری از این مدارس که ذکر گردیده و یا آنکه بعدا نامبرده شده، در اثر انتقال پایتخت از اصفهان و جنگ و ستیزهای عهد افشاریه و زندیه و همچنین قحط و غلاها و بیماری هایی که به مردم این شهر روی نموده است، بایر و در نتیجه مخروبه شده و محل آن مرکز اجتماع کثافات و احیانا مرکز اعمال خلاف شرع و عرف گردیده و مردمان ولگرد و هرزه در آنجاها به خیال آسوده مشغول قمار بوده اند.

لذا مرحوم حاج شیخ محمّد باقر مسجد شاهی و شیخ محمّد باقر فشارکی- دو مجتهد بزرگ اصفهان- و جمعی دیگر از مجتهدین حکم کردند که باقی مانده ی آنجاها را خراب کرده و مصالح آن را در مسجدهای شهر بکار برند.

این حکم به نظر برخی از مقدّسین گران آمده و در این مورد از مرحوم حاج میرزا محمّد حسین شیرازی استفتاء نمودند؛ چون خبر به شیخ محمّد باقر نجفی رسید بالای منبر گفت: مردم هر کس که می خواهد از جناب میرزا استفتاء کند صورت آن را چنین بنویسد: مدارس و مساجدی مخروبه بود و شیخ محمّد باقر نجفی دستور خراب کردن آن را داد، آیا عمل او صحیح بوده یا خیر؟ نگارنده گوید:

مراد از تقرّب خان، حکیم داوود بانی مسجد حکیم است که در هندوستان بدین نام شهرت داشته است.

مطلب دیگری که می توان از بیان نصرآبادی استفاده کرد آنکه میر علاء الدین حسین خلیفه سلطان در مدرسه خواجه محبت تدریس می نموده است.

[کتاب حسین سلطان زاده] از این مدرسه در حال حاضر اثری باقی نمانده است. [۱]

پانویس

  1. اصفهان دار العلم شرق، مهدوی، ص: 129