این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید محمد مهدی درخش»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۱۲/۱۲|مکان درگذشت=منطقه جفیر|پدر=حسین|تاریخ تولد=۱۳۴۲|مکان تولد=مبارکه|از دانشگاه=مدرسه علمیه ذوالفقاراصفهان|مدفن=گلستان شهدای مبارکه}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۱۲/۱۲|مکان درگذشت=منطقه جفیر|پدر=حسین|تاریخ تولد=۱۳۴۲|مکان تولد=مبارکه|از دانشگاه=مدرسه علمیه ذوالفقاراصفهان|مدفن=گلستان شهدای مبارکه}} | ||
<big>شهید محمد مهدی درخش</big> نهم مرداد ۱۳۴۲ در شهرستان مبارکه چشم به جهان گشود. پدرش حسین، فروشنده بود و مادرش منیر نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازده اسفند ۱۳۶۲، در جفیر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. او را محمدمهدی نیز می نامیدند.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی ص،۳۱۴</ref> | <big>شهید محمد مهدی درخش</big> نهم مرداد ۱۳۴۲ در شهرستان مبارکه چشم به جهان گشود. پدرش حسین، فروشنده بود و مادرش منیر نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازده اسفند ۱۳۶۲، در جفیر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. او را محمدمهدی نیز می نامیدند.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی ص،۳۱۴</ref> | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== |
نسخهٔ ۸ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۱۶
شهید محمد مهدی درخش | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳۴۲ مبارکه |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۲/۱۲/۱۲ منطقه جفیر |
مدفن | گلستان شهدای مبارکه |
محل تحصیل | مدرسه علمیه ذوالفقاراصفهان |
والدین |
|
شهید محمد مهدی درخش نهم مرداد ۱۳۴۲ در شهرستان مبارکه چشم به جهان گشود. پدرش حسین، فروشنده بود و مادرش منیر نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازده اسفند ۱۳۶۲، در جفیر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. او را محمدمهدی نیز می نامیدند.[۱]
زندگینامه
تنها بیست بهار را پشت سر گذاشته بود، اما چنان جذبه عشق حق، جان او را فرا گرفت که برای لقای پروردگارش سر از پا نمی شناخت. تا ۱۲ اسفند ۱۳۶۲ که در صف خیبربان، خون پاکش افق فقاهت را گلگون کرد. شانزده ساله بود که عطش معارف اهل بیت (ع) را در خود یافت و مدال شاگردی امام صادق (ع) را دریافت، آن هنگام که شعله جنگ توسط جنگ طلبان کافر شعله ور شده وظیفه خود را دفاع از اسلام در جبهه ها دید و به فرمان امامش لبیک گفت.
خاطرات شهید
دوستانش می گویند: آبشاری از لطافت و مهربانی بود، وجودی ساکت و آرام و سینه ای لبریز از عشق اهل بیت (ع) و اخلاص و تعبد داشت. همسرش می گوید: «کوله بار سفر معنویش را برای جبهه آماده کردم و هنگامی که خبر شهادتش را شنیدم، گویی آسمان بر سرم فرود آمد،، شهید محمد مهدی، افتخار آفرین جبهه ها در عملیات فتح المبین در منطقه عین خوش دلاوری ها کرد و وجودش رزمندگان را نیرو می داد.[۲]