این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدعلی صرامی»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (اصلاح رده) |
||
| سطر ۴۶: | سطر ۴۶: | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:نیازمند درج الگو اطلاعات عالم]] | [[رده:نیازمند درج الگو اطلاعات عالم]] | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | [[رده:ائمه جماعت]] | ||
[[رده:مبلغین]] | [[رده:مبلغین]] | ||
نسخهٔ ۱۴ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۱۹
شیخ محمدعلی صرامی، (۱۲۹۰ش_١٣٤٢ش) فرزند آقا غلامحسین، در سال ۱۲۹۰ش در سده اصفهان به دنیا آمد. [۱]
معرفی
خاندان
پدر محمدعلی از زهاد زمان و معتمد مردم بوده و مادرش جهان سلطان اهل ذکر و قرآن و مسلّط به هنر نقاشی روی پارچه بود. او در خانواده ای اهل علم و معرفت بزرگ شـده بـود. چنانکـه برادرش شیخ محمدکریم و خواهرش منور سلطان نیز معلم قرآن و مربی جوانان بودند.
از فرزندان شیخ محمد علی صرامی یک دختر و سه فرزند پسر به جای مانده است. حسین صرامی استاد دانشگاه صاحب تحقیقات و تألیفاتی از جمله:«بررسی مشاغل غیر رسمی»؛ «دانشگاه باستانی جندی شاپور» و غیره است و همچنین حسن و محمود صرامی از قضات خوشنام دادگستری اصفهانند.
تحصیلات
محمدعلی پس از طی مقدمات در زادگاهش جهت فراگیری علوم دینـی بـه مدرسه جده بزرگ اصفهان عزیمت نمود و پس از ده سال تحصیل در اصفهان به زادگاهش بازگشت و به ارشاد و تدریس و ترویج امور دینی پرداخت. شیخ محمدعلی در سال ۱۳۲۳ش ازدواج کرد و مجدداً عازم اصفهان و ساکن مدرسه جـده بزرگ گردید.
اساتید
از اساتید او در این زمان حاج آقا رحیم ارباب بوده که اردات خاصی نیز خدمت ایشان داشته است.
هم دوره ای ها
از هم مباحثه ای ها و همدرسان وی شهید حاج آقــا عطاءالله اشرفی اصفهانی، میرزا عبدالجواد جبل عاملی، حاج آقا امام امامی سدهی، سید رضا حجازی، سيّد محمدجواد غروی، خانم مجتهده نصــرت امــيـن، جلال الدین همایی، ابوالقاسم پاینده و شیخ حسینعلی منتظری را می توان اشاره کرد.
فعالیت ها
وی با بانو مجتهده امین مباحثه علمی، خاصه در مباحث تفسیر و اخلاق داشته است. [۲]
شیخ محمد علی همچنین سفرهای تبلیغی به نقاط مختلف کشور داشته و حتی در سال ۱۳۲۸ش جهت تبلیغ امور دینی سفری به کشور کویت نموده است.
ایشان به توصیه استادان و حوزه علمیه اصفهان و درخواست اهالی لنجـان مـدتی در آن منطقه ساکن و بـه امـامـت جماعت و امور مذهبی می پرداخت؛ از ایشان دست نوشته هایی در زمینه های اخلاقی و ارشادی به جای مانده است.
ویژگی های اخلاقی
شیخ محمد علی زندگی ساده ای داشته و شاگردان و آشنایان همواره او را به حسن خلق و ساده زیستی یاد می کنند.[۳]
وی جهت ارتزاق و عدم اتکا به شهریه طلبگی در منـزل بـه تولیـد پارچه می پرداخت.
او بیشتر به بیان گفتاری عنایت داشته تا بیان نوشتاری و منزل او همیشه محل رفت و آمد اهل علم و محل بحث و مباحثه بین بزرگان بوده است.[۴]
وفات
این عالم ربانی سرانجام در روز دوشنبه ۲۰ شعبان ١٣٨٢ق / ١٣٤٢ش در خمینی شهر فوت و پس از تشییع در تکیه گلزار تخت فولاد به خاک سپرده شد.
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۳، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1391.