این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «خالده ثقفی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن منبع)
سطر ۷: سطر ۷:


==جایگاه==
==جایگاه==
مولف "ذکر اخبار اصفهان" جایگاه این بانو و خاندان او اعم از پدر و شوهرو فرزندش را از جهت موقعیت اجتماعی و علمی ارزشمند توصیف و بدین جهت می توان خالده را از حیث فرهنگی در زمان خود ممتاز دانست. <ref>ریاحی، محمدحسین،  مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان، اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی ،1375</ref>
مولف "ذکر اخبار اصفهان" جایگاه این بانو و خاندان او اعم از پدر و شوهرو فرزندش را از جهت موقعیت اجتماعی و علمی ارزشمند توصیف و بدین جهت می توان خالده را از حیث فرهنگی در زمان خود ممتاز دانست. <ref>ریاحی، محمدحسین،  مشاهیر زنان اصفهان،اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی </ref>


==وفات==
==وفات==
سطر ۱۵: سطر ۱۵:
<references />
<references />


==منبع==
==منابع==
برگرفته از: طلایه داران پارسایی، محل نشر:قم،  انتشارات هاجر، 1396
 
*طلایه داران پارسایی، محل نشر:قم،  انتشارات هاجر، 1396
*ریاحی، محمدحسین،  مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان، اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی ،1375
 
[[رده:بانوان عالمه]]
[[رده:بانوان عالمه]]

نسخهٔ ‏۲۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۲۹

خالده ثقفی اصفهانی دختر عطا ثقفی از زنان اهل علم اصفهان در نیمه اول قرن سوم هجری باشد.

زندگی نامه

پدرش ابو زید عطا بن السائب بن مالک ثقفی معروف به «عطاء الخشک» یا «عطاء اصفهانی بوده است و سمت لشکری داشته، مدتی را به عنوان یکی از فرماندهان خلافت عباسی در خراسان به خدمت اشتغال داشته است. برخی باب عطا و دشت عطا در اصفهان را از املاک و مستغلات او دانسته و بدو منسوب داشته اند. [۱]

به نقل از "ابن حیان" و "ابونعیم" پدر خالده نیز از علمای زمان خود بود چرا که او را در زمره راویان حدیث ذکر کرده اند.[۲] همسر خالده حفص بن فضل نام داشت و حسین بن حفص پسراین بانو نیز از شخصیت های مورد وثوق و احترام و از بزرگان شهر اصفهان بود او بعضی از دیدگاه های نظرات علمای کوفه را در شهر اصفهان نشرداد.

جایگاه

مولف "ذکر اخبار اصفهان" جایگاه این بانو و خاندان او اعم از پدر و شوهرو فرزندش را از جهت موقعیت اجتماعی و علمی ارزشمند توصیف و بدین جهت می توان خالده را از حیث فرهنگی در زمان خود ممتاز دانست. [۳]

وفات

وفات وی به سال ۲۱۲ ق رخ داده است.[۴]

پانویس

  1. ذکر اخبار اصفهان، ج2 ،ص113و 327
  2. طبقات المحدثین، ج1، ص367
  3. ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان،اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی
  4. مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران، طلایه داران پارسایی، صص43-44

منابع

  • طلایه داران پارسایی، محل نشر:قم، انتشارات هاجر، 1396
  • ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان، اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی ،1375