این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید عبدالکریم محمدی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۶/۳|مکان درگذشت=کردستان|پدر=خدامراد|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=روستای دستگرد|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام محمد تقی (ع)|بناهای یادبود=اصفهان|مدفن=گلستان شهدای دستگرد}} == زندگینامه سنش کم، اما اخلاص و صداقتش مثا...» ایجاد کرد) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
== زندگینامه == | |||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۶/۳|مکان درگذشت=کردستان|پدر=خدامراد|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=روستای دستگرد|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام محمد تقی (ع)|بناهای یادبود=اصفهان|مدفن=گلستان شهدای دستگرد}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۶/۳|مکان درگذشت=کردستان|پدر=خدامراد|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=روستای دستگرد|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام محمد تقی (ع)|بناهای یادبود=اصفهان|مدفن=گلستان شهدای دستگرد}} | ||
== | ==سنش کم، اما اخلاص و صداقتش مثال زدنی بود. وقتی از جبهه بازمی گشت ،مخفیانه از راه هایی که کسی او را نبیند وارد می شد تا مردم روستا او را نبینند که با لباس خاکی رزم به مرخصی آمده است، در هاله ای از شرم و حیا قرار داشت. بسیار شوخ طبع و مهربان و دارای خلق و خوی عالی بود.== | ||
مدتی شاگرد مکتب امام صادق(ع) در حوزه بود و هنگامی که نیاز جبهه را احساس کرد، نیاز خودش را هم به جبهه ها دریافت. در کرمان چهار ماه به فراگیری فنون رزمی و آموزشی پرداخت و راهی کردستان شد. و بعد هم به عنوان تکاور به دفاع از حریم جمهوری اسلامی پرداخت و در آن دیار غربت، دور از هیاهوی رنگ و نیرنگ شاهد شهادت را در آغوش کشید. او از همان کودکی مادرش را از دست داد. عشق به خدا و اهل بیت (ع) در جانش شعله ور بودبیست بهار بیشتر نداشت که محیط اطرافش را عطر آگین نمود.<ref>شاهدان روحانی ,ص</ref> | مدتی شاگرد مکتب امام صادق(ع) در حوزه بود و هنگامی که نیاز جبهه را احساس کرد، نیاز خودش را هم به جبهه ها دریافت. در کرمان چهار ماه به فراگیری فنون رزمی و آموزشی پرداخت و راهی کردستان شد. و بعد هم به عنوان تکاور به دفاع از حریم جمهوری اسلامی پرداخت و در آن دیار غربت، دور از هیاهوی رنگ و نیرنگ شاهد شهادت را در آغوش کشید. او از همان کودکی مادرش را از دست داد. عشق به خدا و اهل بیت (ع) در جانش شعله ور بودبیست بهار بیشتر نداشت که محیط اطرافش را عطر آگین نمود.<ref>شاهدان روحانی ,ص ۴۲۹</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:مبارکه]] |
نسخهٔ ۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۵۵
زندگینامه
شهید عبدالکریم محمدی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳۴۴ روستای دستگرد |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۴/۶/۳ کردستان |
مدفن | گلستان شهدای دستگرد |
یادمانها | اصفهان |
محل تحصیل | مدرسه علمیه امام محمد تقی (ع) |
والدین |
|
سنش کم، اما اخلاص و صداقتش مثال زدنی بود. وقتی از جبهه بازمی گشت ،مخفیانه از راه هایی که کسی او را نبیند وارد می شد تا مردم روستا او را نبینند که با لباس خاکی رزم به مرخصی آمده است، در هاله ای از شرم و حیا قرار داشت. بسیار شوخ طبع و مهربان و دارای خلق و خوی عالی بود.
مدتی شاگرد مکتب امام صادق(ع) در حوزه بود و هنگامی که نیاز جبهه را احساس کرد، نیاز خودش را هم به جبهه ها دریافت. در کرمان چهار ماه به فراگیری فنون رزمی و آموزشی پرداخت و راهی کردستان شد. و بعد هم به عنوان تکاور به دفاع از حریم جمهوری اسلامی پرداخت و در آن دیار غربت، دور از هیاهوی رنگ و نیرنگ شاهد شهادت را در آغوش کشید. او از همان کودکی مادرش را از دست داد. عشق به خدا و اهل بیت (ع) در جانش شعله ور بودبیست بهار بیشتر نداشت که محیط اطرافش را عطر آگین نمود.[۱]
منبع
- ↑ شاهدان روحانی ,ص ۴۲۹