این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمد رحیم آسف نجف آبادی»
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
محمّد رحیم نجف آبادی متخلّص به «آسف» فرزند آقا مسلم بن هادی بن نامدار، شاعر ادیب از سخنوران قرن سیزدهم هجری. | '''محمّد رحیم نجف آبادی''' متخلّص به '''«آسف»''' فرزند '''آقا مسلم بن هادی بن نامدار،''' شاعر ادیب از سخنوران قرن سیزدهم هجری است.<ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 63.</ref> | ||
=='''معرفی'''== | =='''معرفی'''== | ||
در سال 1185ق در نجف آباد متولّد شده و در آنجا علم و ادب آموخت. در انواع شعر خصوصا غزل مهارت داشته | در سال 1185ق در نجف آباد متولّد شده و در آنجا علم و ادب آموخت. در انواع شعر خصوصا غزل مهارت داشته است. | ||
=='''آثار'''== | =='''آثار'''== | ||
از دیگر آثار او یک بیاض شامل اشعار «مثنوی پیر و جوان» نصیر اصفهانی، «ترکیب بند» هاتف اصفهانی و چند شعر از شاعران مختلف است که | دیوان او با عنوان «زِبَرجد سقف لیلی پوش» به کوشش آقای علی یزدانی در سال 1386ش چاپ شده است. از دیگر آثار او یک بیاض شامل اشعار «مثنوی پیر و جوان» نصیر اصفهانی، «ترکیب بند» [[سیداحمد هاتف اصفهانی|هاتف اصفهانی]] و چند شعر از شاعران مختلف است که آن را در سال 1254ق جمع آوری و به خط خود نوشته است. | ||
ابیات زیر از اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|ای یوسف ثانی که در اقلیم ملاحت| مثل تو به هر مصر به بازار نیامد }} | |||
یک بار مرا نخل اَمَل بار | {{ب|رحمی به من دلشده کن کز غم هجران| یک بار مرا نخل اَمَل بار نیامد» <ref> دیباچه دیار نون، صص 119 و 120؛ زبرجد سقف لیلی پوش، صص 25-31.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | |||
او سرانجام در سال 1270ق وفات یافته و در قبرستان قدیم نجف آباد مدفون شد و امروزه مزار او از بین رفته است. | |||
=='''پانویس'''== | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
| سطر ۲۹: | سطر ۲۷: | ||
<references /> | <references /> | ||
== '''منبع''' == | =='''منبع'''== | ||
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | ||
نسخهٔ ۱۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۰۸
محمّد رحیم نجف آبادی متخلّص به «آسف» فرزند آقا مسلم بن هادی بن نامدار، شاعر ادیب از سخنوران قرن سیزدهم هجری است.[۱]
معرفی
در سال 1185ق در نجف آباد متولّد شده و در آنجا علم و ادب آموخت. در انواع شعر خصوصا غزل مهارت داشته است.
آثار
دیوان او با عنوان «زِبَرجد سقف لیلی پوش» به کوشش آقای علی یزدانی در سال 1386ش چاپ شده است. از دیگر آثار او یک بیاض شامل اشعار «مثنوی پیر و جوان» نصیر اصفهانی، «ترکیب بند» هاتف اصفهانی و چند شعر از شاعران مختلف است که آن را در سال 1254ق جمع آوری و به خط خود نوشته است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
| ای یوسف ثانی که در اقلیم ملاحت | مثل تو به هر مصر به بازار نیامد | |
| رحمی به من دلشده کن کز غم هجران | یک بار مرا نخل اَمَل بار نیامد» [۲] |
وفات
او سرانجام در سال 1270ق وفات یافته و در قبرستان قدیم نجف آباد مدفون شد و امروزه مزار او از بین رفته است.
پانویس
منبع
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.