این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد عظیما»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۶/۱۲/۲۴|مکان درگذشت=والفجر ۱۰_حلبچه|پدر=محمد باقر|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه نجف آباد|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد|عرض_تصویر=170|تصویر=Mohammad Azima.jpg}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۶/۱۲/۲۴|مکان درگذشت=والفجر ۱۰_حلبچه|پدر=محمد باقر|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=[[مدرسه علمیه نجف آباد]]|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد|عرض_تصویر=170|تصویر=Mohammad Azima.jpg}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''محمد عظیما''' شانزدهم دی ۱۳۴۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش محمدباقر، پاسدار بود و مادرش زهرا نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح (مقدمات)]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۶، با سمت تخریب چی در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در جنت الشهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش علی نیز شهید شده است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]] ص، ۴۹۲</ref> | |||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
از آغاز کودکی تحت تعلیم و تربیت پدر و مادر با قرآن مانوس گردید. تا آنجا که نور هدایت قران کریم، وجودش را فرا گرفت و در جلسات قرآن با شور و شوق حاضر می شد و این آغاز راه او بود تا با ورود به حوزه در دوران نوجوانی در ترویج معارف اهل بیت (ع) بکوشد. سه سال در حوزه علمیه نجف آباد تحصیل کرد؛ سپس آموزش دوره امدادگری را در هلال احمر گذراند و عازم جبهه حق علیه باطل شد و در عملیات کربلای ۵ مجروح گردید. او سمت های مختلفی را در جبهه به عهده گرفت. امدادگر، توپچی، تخریب چی و در یک کلام رزمنده ای جان بر کف. | از آغاز کودکی تحت تعلیم و تربیت پدر و مادر با قرآن مانوس گردید. تا آنجا که نور هدایت قران کریم، وجودش را فرا گرفت و در جلسات قرآن با شور و شوق حاضر می شد و این آغاز راه او بود تا با ورود به حوزه در دوران نوجوانی در ترویج معارف اهل بیت (ع) بکوشد. سه سال در [[حوزه علمیه]] نجف آباد تحصیل کرد؛ سپس آموزش دوره امدادگری را در هلال احمر گذراند و عازم جبهه حق علیه باطل شد و در عملیات کربلای ۵ مجروح گردید. او سمت های مختلفی را در جبهه به عهده گرفت. امدادگر، توپچی، تخریب چی و در یک کلام رزمنده ای جان بر کف. | ||
از خصوصیات اخلاقی و رفتاری این شهید والامقام، اخلاص و صداقت و مسئولیت پذیری، پرکاری و کم مصرفی بود. در خرید هر چیزی ملاحظه و پروا نشان می داد مگر در خرید کتاب. اگر پنج روز به مرخصی می آمد به همراه برادرش در کار کشاورزی به پدر کمک می کرد و احترام به والدین را دستور قرآنی برای خود می دانست. سرانجام حلبچه وادی شهادت او شد تا بر سفره بیکران رزق الهی نظاره گر وجه الله باشد.<ref>کتاب شاهدان روحانی.ص۲۵۴</ref> | از خصوصیات اخلاقی و رفتاری این شهید والامقام، اخلاص و صداقت و مسئولیت پذیری، پرکاری و کم مصرفی بود. در خرید هر چیزی ملاحظه و پروا نشان می داد مگر در خرید کتاب. اگر پنج روز به مرخصی می آمد به همراه برادرش در کار کشاورزی به پدر کمک می کرد و احترام به والدین را دستور قرآنی برای خود می دانست. سرانجام حلبچه وادی شهادت او شد تا بر سفره بیکران رزق الهی نظاره گر وجه الله باشد.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]].ص۲۵۴</ref> | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]] | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای مدرسه علمیه نجف آباد]] | |||
نسخهٔ ۶ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۲۶
| شهید محمد عظیما | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۸ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۶/۱۲/۲۴ والفجر ۱۰_حلبچه |
| مدفن | جنت الشهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه نجف آباد |
| والدین |
|
شهید محمد عظیما شانزدهم دی ۱۳۴۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش محمدباقر، پاسدار بود و مادرش زهرا نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۶، با سمت تخریب چی در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در جنت الشهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش علی نیز شهید شده است.[۱]
زندگی نامه
از آغاز کودکی تحت تعلیم و تربیت پدر و مادر با قرآن مانوس گردید. تا آنجا که نور هدایت قران کریم، وجودش را فرا گرفت و در جلسات قرآن با شور و شوق حاضر می شد و این آغاز راه او بود تا با ورود به حوزه در دوران نوجوانی در ترویج معارف اهل بیت (ع) بکوشد. سه سال در حوزه علمیه نجف آباد تحصیل کرد؛ سپس آموزش دوره امدادگری را در هلال احمر گذراند و عازم جبهه حق علیه باطل شد و در عملیات کربلای ۵ مجروح گردید. او سمت های مختلفی را در جبهه به عهده گرفت. امدادگر، توپچی، تخریب چی و در یک کلام رزمنده ای جان بر کف.
از خصوصیات اخلاقی و رفتاری این شهید والامقام، اخلاص و صداقت و مسئولیت پذیری، پرکاری و کم مصرفی بود. در خرید هر چیزی ملاحظه و پروا نشان می داد مگر در خرید کتاب. اگر پنج روز به مرخصی می آمد به همراه برادرش در کار کشاورزی به پدر کمک می کرد و احترام به والدین را دستور قرآنی برای خود می دانست. سرانجام حلبچه وادی شهادت او شد تا بر سفره بیکران رزق الهی نظاره گر وجه الله باشد.[۲]
منبع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ص، ۴۹۲
- ↑ کتاب شاهدان روحانی.ص۲۵۴