این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید قدرت الله شریفی»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۷\۱۲\١٣۶۲|مکان درگذشت=جزیره ی مجنون-{{سخ}}عملیات خیبر|پدر=اسماعیل|تاریخ تولد=۱۳۴۵|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه= | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۷\۱۲\١٣۶۲|مکان درگذشت=جزیره ی مجنون-{{سخ}}عملیات خیبر|پدر=اسماعیل|تاریخ تولد=۱۳۴۵|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=[[مدرسه علمیه نجف آباد]]|مدفن=جنت الشهدای نجف آباد|عرض_تصویر=170|تصویر=Gh.sharifi.jpg}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''قدرت الله شریفی''' هفدهم فروردین ۱۳۴۵، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش اسماعیل، فرش فروش بود و مادرش بی بی جان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح (مقدمات)]] پرداخت. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفتم اسفند ۱۳۶۲، با سمت نیروی واحد تبلیغات در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هفتم دی ۱۳۷۴، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش عزیزالله نیز شهید شده است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]، ص ۴۱۹</ref> | |||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
دومین شهید خانواده است. خطاب به پدر بزرگوارش می گوید:《با شنیدن خبر شهادت من، خدا را شکر کنید.》دو سال در حوزه علمیه به آموختن علوم و معارف اهل بیت (ع) پرداخت؛ اما تلاش علمی او در این دو سال به اندازه پنج سال ثمر می داد. از طرفی همراه پدرش در کار کشاورزی کمک می نمود و هر دو در طلب نان حلال خدا زحمت می کشیدند. | دومین شهید خانواده است. خطاب به پدر بزرگوارش می گوید:《با شنیدن خبر شهادت من، خدا را شکر کنید.》دو سال در [[حوزه علمیه]] به آموختن علوم و معارف اهل بیت (ع) پرداخت؛ اما تلاش علمی او در این دو سال به اندازه پنج سال ثمر می داد. از طرفی همراه پدرش در کار کشاورزی کمک می نمود و هر دو در طلب نان حلال خدا زحمت می کشیدند. | ||
شهید شریفی، دارای روح لطیفی بود که شیوه پرستو شدن را در راه مهاجرت و مجاهدت آموخت. | شهید شریفی، دارای روح لطیفی بود که شیوه پرستو شدن را در راه مهاجرت و مجاهدت آموخت. | ||
دو بار به جبهه های حق علیه باطل اعزام گردید و رشادت ها نمود تا در عملیات خیبر در مجنون ترین جزیره دنیا، در مسئولیت تبلیغات گردان در لشکر نجف اشرف با نوشیدن شربت شهادت به لقای پروردگارش رسید.<ref>کتاب شاهدان روحانی. ص ۲۳۸</ref> | دو بار به جبهه های حق علیه باطل اعزام گردید و رشادت ها نمود تا در عملیات خیبر در مجنون ترین جزیره دنیا، در مسئولیت تبلیغات گردان در لشکر نجف اشرف با نوشیدن شربت شهادت به لقای پروردگارش رسید.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]. ص ۲۳۸</ref> | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نجف آباد)]] | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای مدرسه علمیه نجف آباد]] | |||
نسخهٔ ۶ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۱۹
| شهید قدرت الله شریفی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۵ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ۷\۱۲\١٣۶۲ جزیره ی مجنون- عملیات خیبر |
| مدفن | جنت الشهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه نجف آباد |
| والدین |
|
شهید قدرت الله شریفی هفدهم فروردین ۱۳۴۵، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش اسماعیل، فرش فروش بود و مادرش بی بی جان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفتم اسفند ۱۳۶۲، با سمت نیروی واحد تبلیغات در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هفتم دی ۱۳۷۴، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش عزیزالله نیز شهید شده است.[۱]
زندگی نامه
دومین شهید خانواده است. خطاب به پدر بزرگوارش می گوید:《با شنیدن خبر شهادت من، خدا را شکر کنید.》دو سال در حوزه علمیه به آموختن علوم و معارف اهل بیت (ع) پرداخت؛ اما تلاش علمی او در این دو سال به اندازه پنج سال ثمر می داد. از طرفی همراه پدرش در کار کشاورزی کمک می نمود و هر دو در طلب نان حلال خدا زحمت می کشیدند.
شهید شریفی، دارای روح لطیفی بود که شیوه پرستو شدن را در راه مهاجرت و مجاهدت آموخت.
دو بار به جبهه های حق علیه باطل اعزام گردید و رشادت ها نمود تا در عملیات خیبر در مجنون ترین جزیره دنیا، در مسئولیت تبلیغات گردان در لشکر نجف اشرف با نوشیدن شربت شهادت به لقای پروردگارش رسید.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۴۱۹
- ↑ کتاب شاهدان روحانی. ص ۲۳۸