این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمود علومی»
Kh1.naghavi (بحث | مشارکتها) |
(اصلاح لینک منابع) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۲۱|مکان درگذشت= شلمچه |پدر=ابوالحسن|تاریخ تولد=۱۳۴۲|مکان تولد=تهران|از دانشگاه=[[حوزه علميه نطنز]]|مدفن=گلزار شهداى نطنز|تصویر=محمود علومی.png|عرض_تصویر=170}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۲۱|مکان درگذشت= شلمچه |پدر=ابوالحسن|تاریخ تولد=۱۳۴۲|مکان تولد=تهران|از دانشگاه=[[حوزه علميه نطنز]]|مدفن=گلزار شهداى نطنز|تصویر=محمود علومی.png|عرض_تصویر=170}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' محمود علومی''' یکم شهریور ۱۳۴۲، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش ابوالحسن، نانوا بود و مادرش بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا ([[مقدمات|سطح۱]]) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای طامه تابعه شهرستان نطنز واقع است.<ref> | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' محمود علومی''' یکم شهریور ۱۳۴۲، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش ابوالحسن، نانوا بود و مادرش بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا ([[سطح مقدمات|سطح۱]]) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای طامه تابعه شهرستان نطنز واقع است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]، ص۴۹۴</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
اهالى محل او را به عنوان جوانى با شعور و ادب مى شناختند و همواره او را مى ستودند، چهره اش بشاش و شادان بود ، به خاطر هوش و استعدادش همواره مورد تشويق استادان حوزه قرار مى گرفت. علاقه اش به ورزش بويژه كاراته او را برانگيخت تا در كنار [[دروس حوزه]] به بدن سازى نيز بپردازد و قواى جسمانى خود را تقويت كند. خصال معنوى اش هم قابل توجه بود: دورى از گناه، وضوى دايمى ،كمك به فقرا ، احترام به والدين و... . | اهالى محل او را به عنوان جوانى با شعور و ادب مى شناختند و همواره او را مى ستودند، چهره اش بشاش و شادان بود ، به خاطر هوش و استعدادش همواره مورد تشويق استادان حوزه قرار مى گرفت. علاقه اش به ورزش بويژه كاراته او را برانگيخت تا در كنار [[دروس حوزه]] به بدن سازى نيز بپردازد و قواى جسمانى خود را تقويت كند. خصال معنوى اش هم قابل توجه بود: دورى از گناه، وضوى دايمى ،كمك به فقرا ، احترام به والدين و... . | ||
محمود عشق ناتمامش را با حضور در جبهه هاى نور عليه ظلمت و جانفشانى و پايدارى تمام كرد و در صف مجاهدان در راه خدا قرار گرفت. او در سال ۶۵ رهسپار منطقه جنوب شد و در شهرك دارخوين به لشكر مقدس امام حسين (ع) پيوست. دو هفته قبل از عمليات كربلاى ۵ به خط مقدم اعزام گرديد و در مرحله پنجم كربلاى ۵ در كربلاى شلمچه با رزمى بى امان در خون غلتيد.واحد تبليغات لشكر امام حسين (ع) جلوه هاى حضور و يادمان وجود او را از ياد نخواهد برد.<ref> | محمود عشق ناتمامش را با حضور در جبهه هاى نور عليه ظلمت و جانفشانى و پايدارى تمام كرد و در صف مجاهدان در راه خدا قرار گرفت. او در سال ۶۵ رهسپار منطقه جنوب شد و در شهرك دارخوين به لشكر مقدس امام حسين (ع) پيوست. دو هفته قبل از عمليات كربلاى ۵ به خط مقدم اعزام گرديد و در مرحله پنجم كربلاى ۵ در كربلاى شلمچه با رزمى بى امان در خون غلتيد.واحد تبليغات لشكر امام حسين (ع) جلوه هاى حضور و يادمان وجود او را از ياد نخواهد برد.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]] ، ص ٦٠٥</ref> | ||
نسخهٔ ۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۰۵
| شهید محمود علومی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۲ تهران |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱۰/۲۱ شلمچه |
| مدفن | گلزار شهداى نطنز |
| محل تحصیل | حوزه علميه نطنز |
| والدین |
|
شهید محمود علومی یکم شهریور ۱۳۴۲، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش ابوالحسن، نانوا بود و مادرش بیگم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای طامه تابعه شهرستان نطنز واقع است.[۱]
زندگی نامه
اهالى محل او را به عنوان جوانى با شعور و ادب مى شناختند و همواره او را مى ستودند، چهره اش بشاش و شادان بود ، به خاطر هوش و استعدادش همواره مورد تشويق استادان حوزه قرار مى گرفت. علاقه اش به ورزش بويژه كاراته او را برانگيخت تا در كنار دروس حوزه به بدن سازى نيز بپردازد و قواى جسمانى خود را تقويت كند. خصال معنوى اش هم قابل توجه بود: دورى از گناه، وضوى دايمى ،كمك به فقرا ، احترام به والدين و... .
محمود عشق ناتمامش را با حضور در جبهه هاى نور عليه ظلمت و جانفشانى و پايدارى تمام كرد و در صف مجاهدان در راه خدا قرار گرفت. او در سال ۶۵ رهسپار منطقه جنوب شد و در شهرك دارخوين به لشكر مقدس امام حسين (ع) پيوست. دو هفته قبل از عمليات كربلاى ۵ به خط مقدم اعزام گرديد و در مرحله پنجم كربلاى ۵ در كربلاى شلمچه با رزمى بى امان در خون غلتيد.واحد تبليغات لشكر امام حسين (ع) جلوه هاى حضور و يادمان وجود او را از ياد نخواهد برد.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص۴۹۴
- ↑ کتاب شاهدان روحانی ، ص ٦٠٥