این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدحسین مدرس صادقی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۴: سطر ۴:
سيد محمدحسين مـدرس صـادقى از ادبـا و شـعراى بـزرگ عهـد خويش به شمار مى آمد. وي در ديوان اشعاري بـا عنوان گلشن نجـات در 228 صـفحه دارد كـه در آغاز آن در بالا و پايين تمثالش در هشـت بيـت خود را اينگونه معرفى مى كند.  
سيد محمدحسين مـدرس صـادقى از ادبـا و شـعراى بـزرگ عهـد خويش به شمار مى آمد. وي در ديوان اشعاري بـا عنوان گلشن نجـات در 228 صـفحه دارد كـه در آغاز آن در بالا و پايين تمثالش در هشـت بيـت خود را اينگونه معرفى مى كند.  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|مــنم حســين مــدرس ســلالهى اخيــار| تولّـدم بـه صـفاهان هـزار و سيصـد و چـار}}  
{{ب|مــنم حســين مــدرس ســلاله ى اخيــار| تولّـدم بـه صـفاهان هـزار و سيصـد و چـار}}  
{{ب|شـــمرده دفتـــر آمـــار ثبـــت نـــام مـــرا|شـمار پـنج و ده ششصـد اسـت و هشـت هزار}}
{{ب|شـــمرده دفتـــر آمـــار ثبـــت نـــام مـــرا|شـمار پـنج و ده ششصـد اسـت و هشـت هزار}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}

نسخهٔ ‏۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۳۳

حجةالاسلام سيد محمدحسين مـدرس صـادقى فرزنـد سـيد محسن ،اديب ،شاعر، فاضل در سال 1304 قمرى در اصفهان ديده بـه جهان گشـود .

زندگی نامه

سيد محمدحسين مـدرس صـادقى از ادبـا و شـعراى بـزرگ عهـد خويش به شمار مى آمد. وي در ديوان اشعاري بـا عنوان گلشن نجـات در 228 صـفحه دارد كـه در آغاز آن در بالا و پايين تمثالش در هشـت بيـت خود را اينگونه معرفى مى كند.

مــنم حســين مــدرس ســلاله ى اخيــار تولّـدم بـه صـفاهان هـزار و سيصـد و چـار
شـــمرده دفتـــر آمـــار ثبـــت نـــام مـــراشـمار پـنج و ده ششصـد اسـت و هشـت هزار

ديوان اين شاعر اديب توسط چاپخانه ى مهربان اصفهان در 1374 قمرى به زيور طبع آراسته گرديده و در تاريخ چاپ ديوان درده بيت آغاز ديوان به چـاپ رسـيده است.

از ديگر آثار وى كتاب اسرار محبين در مناجاتنامه از مضمون دعـاى ابـوحمزه ثمالى و ضميمه قطعاتى در مدح و مراثى ائمـه طـاهرين (ع) و بحرالطويـل از شـرح مختصر مسافرت حضرت امام حسين(ع) مىباشد.

اين كتاب در سـال 1373 قمـرى توسط چاپخانه اولياء به طبع رسيده است. همچنين در ارشادالمسلمين، اشاره اى به پيشـه ى او شـده و نوشـته اسـت   : «ايـن مرحوم با تمام فضل و دانش در سلك كسبه درآمده اند.» اشعار ديوان او بيشتر در مدايح و مراثى اهـل بيـت عصـمت و طهـارت اسـت و حكايت و غزلياتى اندك نيز در آن مشاهده مى شود.

اشعار او در مدح حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام:

جهـان امـروز چـون خلـد بـرين اسـت كـــه مولـــود اميرالمـــؤمنين اســـت
تعـــالى اللّـــه از ايـــن روز مبـــارك كــه روز شــوكت اســلام و ديــن اســت
مبـارك عيـدى و فرخنـده روزى اسـت طلـوع شـمس علـم و مـاه ديـن اسـت [۱]

وى در محرم 1389 قمرى وفات يافت و در كنار آيةاللّه ثقة الاسلام مدفون شـد . مرحوم صغير اصفهانى در وفاتش مرثيه اى سروده است.

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

غافــل مشــو از دوســتى حــب علــىبـــا آل علـــى گـــذار طـــرح الفـــت
بــى دوســتى علــى مجــو راه نجــات ره پر خطر است و نيسـت ايـن راحـت [۲]

پانویس

  1. ديوان مدرس صادقى، چاپخانه مهربان اصفهان(موجود در كتابخانهى تخصصى تخت فـولاد اصـفهان )؛ ارشادالمسلمين فى شرح حالات اولاد اميرالمؤمنين عليهالسلام، آيةاللّه سيد عبداللّه معروف به ثقـة الاسـلام، ناشر: سيد جمال الدين مدرس صادقى، چاپ اول، چهارصد جلـد، 23/آبـان /1374) موجـود در كتابخانـه تخصصى تخت فولاد
  2. تذکره شعرای تخت فولاد، ص532

منبع

کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390،صص526-528.