این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید محمدحسین مدرس صادقی»
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) جز |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۴: | سطر ۴: | ||
سيد محمدحسين مـدرس صـادقى از ادبـا و شـعراى بـزرگ عهـد خويش به شمار مى آمد. وي در ديوان اشعاري بـا عنوان گلشن نجـات در 228 صـفحه دارد كـه در آغاز آن در بالا و پايين تمثالش در هشـت بيـت خود را اينگونه معرفى مى كند. | سيد محمدحسين مـدرس صـادقى از ادبـا و شـعراى بـزرگ عهـد خويش به شمار مى آمد. وي در ديوان اشعاري بـا عنوان گلشن نجـات در 228 صـفحه دارد كـه در آغاز آن در بالا و پايين تمثالش در هشـت بيـت خود را اينگونه معرفى مى كند. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|مــنم حســين مــدرس | {{ب|مــنم حســين مــدرس ســلاله ى اخيــار| تولّـدم بـه صـفاهان هـزار و سيصـد و چـار}} | ||
{{ب|شـــمرده دفتـــر آمـــار ثبـــت نـــام مـــرا|شـمار پـنج و ده ششصـد اسـت و هشـت هزار}} | {{ب|شـــمرده دفتـــر آمـــار ثبـــت نـــام مـــرا|شـمار پـنج و ده ششصـد اسـت و هشـت هزار}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} |
نسخهٔ ۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۳۳
حجةالاسلام سيد محمدحسين مـدرس صـادقى فرزنـد سـيد محسن ،اديب ،شاعر، فاضل در سال 1304 قمرى در اصفهان ديده بـه جهان گشـود .
زندگی نامه
سيد محمدحسين مـدرس صـادقى از ادبـا و شـعراى بـزرگ عهـد خويش به شمار مى آمد. وي در ديوان اشعاري بـا عنوان گلشن نجـات در 228 صـفحه دارد كـه در آغاز آن در بالا و پايين تمثالش در هشـت بيـت خود را اينگونه معرفى مى كند.
مــنم حســين مــدرس ســلاله ى اخيــار | تولّـدم بـه صـفاهان هـزار و سيصـد و چـار | |
شـــمرده دفتـــر آمـــار ثبـــت نـــام مـــرا | شـمار پـنج و ده ششصـد اسـت و هشـت هزار |
ديوان اين شاعر اديب توسط چاپخانه ى مهربان اصفهان در 1374 قمرى به زيور طبع آراسته گرديده و در تاريخ چاپ ديوان درده بيت آغاز ديوان به چـاپ رسـيده است.
از ديگر آثار وى كتاب اسرار محبين در مناجاتنامه از مضمون دعـاى ابـوحمزه ثمالى و ضميمه قطعاتى در مدح و مراثى ائمـه طـاهرين (ع) و بحرالطويـل از شـرح مختصر مسافرت حضرت امام حسين(ع) مىباشد.
اين كتاب در سـال 1373 قمـرى توسط چاپخانه اولياء به طبع رسيده است. همچنين در ارشادالمسلمين، اشاره اى به پيشـه ى او شـده و نوشـته اسـت : «ايـن مرحوم با تمام فضل و دانش در سلك كسبه درآمده اند.» اشعار ديوان او بيشتر در مدايح و مراثى اهـل بيـت عصـمت و طهـارت اسـت و حكايت و غزلياتى اندك نيز در آن مشاهده مى شود.
اشعار او در مدح حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام:
جهـان امـروز چـون خلـد بـرين اسـت | كـــه مولـــود اميرالمـــؤمنين اســـت | |
تعـــالى اللّـــه از ايـــن روز مبـــارك | كــه روز شــوكت اســلام و ديــن اســت | |
مبـارك عيـدى و فرخنـده روزى اسـت | طلـوع شـمس علـم و مـاه ديـن اسـت [۱] |
وى در محرم 1389 قمرى وفات يافت و در كنار آيةاللّه ثقة الاسلام مدفون شـد . مرحوم صغير اصفهانى در وفاتش مرثيه اى سروده است.
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
غافــل مشــو از دوســتى حــب علــى | بـــا آل علـــى گـــذار طـــرح الفـــت | |
بــى دوســتى علــى مجــو راه نجــات | ره پر خطر است و نيسـت ايـن راحـت [۲] |
پانویس
- ↑ ديوان مدرس صادقى، چاپخانه مهربان اصفهان(موجود در كتابخانهى تخصصى تخت فـولاد اصـفهان )؛ ارشادالمسلمين فى شرح حالات اولاد اميرالمؤمنين عليهالسلام، آيةاللّه سيد عبداللّه معروف به ثقـة الاسـلام، ناشر: سيد جمال الدين مدرس صادقى، چاپ اول، چهارصد جلـد، 23/آبـان /1374) موجـود در كتابخانـه تخصصى تخت فولاد
- ↑ تذکره شعرای تخت فولاد، ص532
منبع
کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390،صص526-528.