این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدرضا حضورعلی اصفهانی»
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''آقا محمّد رضا اصفهانی''' ملقب به «حضورعلی» فرزند آقا محمّد باقر، شاعر و عارف ادیب. [از عرفاء و شعرای اواخر دوره قاجاریه] | '''آقا محمّد رضا اصفهانی''' ملقب به «حضورعلی» فرزند آقا محمّد باقر، شاعر و عارف ادیب. [از عرفاء و شعرای اواخر دوره قاجاریه] | ||
== '''معرفی''' == | =='''معرفی'''== | ||
در سال 1275ق در یزد متولّد شده و در طفولیّت همراه پدر در یزد به سر برد. | در سال 1275ق در یزد متولّد شده و در طفولیّت همراه پدر در یزد به سر برد. | ||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
سپس به سیر و سلوک و عبادت پرداخته و از سوی مشایخ صوفیه لقب «حضورعلی» و از سوی دولت قاجاریه لقب «شمس العرفاء» گرفت. مشارءالیه برادر «صفی علی شاه» از مشایخ مشهور طریقت نعمت الهی است. | سپس به سیر و سلوک و عبادت پرداخته و از سوی مشایخ صوفیه لقب «حضورعلی» و از سوی دولت قاجاریه لقب «شمس العرفاء» گرفت. مشارءالیه برادر «صفی علی شاه» از مشایخ مشهور طریقت نعمت الهی است. | ||
== '''اشعار''' == | =='''اشعار'''== | ||
طبع شعر داشته و گاهی شعر می سروده و مثنوی در باب پرسش جناب کمیل به زیاد از حصرت علی علیه السلام ، درباره حقیقت سروده است. | طبع شعر داشته و گاهی شعر می سروده و مثنوی در باب پرسش جناب کمیل به زیاد از حصرت علی علیه السلام ، درباره حقیقت سروده است. | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
در خرابات اوفتادم پارسائی چون کنم<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج1، صص 473 و 474.</ref> <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 89 و 90.</ref> | در خرابات اوفتادم پارسائی چون کنم<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج1، صص 473 و 474.</ref> <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 89 و 90.</ref> | ||
== '''پانویس''' == | =='''پانویس'''== | ||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:مرداد ماه 1401]] | [[رده:مرداد ماه 1401]] | ||
[[رده:شعر]] | [[رده:شعر]] | ||
<references /> | |||
== منبع == | |||
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | |||
نسخهٔ ۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۵۷
آقا محمّد رضا اصفهانی ملقب به «حضورعلی» فرزند آقا محمّد باقر، شاعر و عارف ادیب. [از عرفاء و شعرای اواخر دوره قاجاریه]
معرفی
در سال 1275ق در یزد متولّد شده و در طفولیّت همراه پدر در یزد به سر برد.
در سال 1289ق به طهران رفته و در فقه، اصول، صرف، نحو، منطق، معانی و بیان، هیأت، نجوم و حکمت به کسب علم مشغول شده و زبان فرانسه را نیز آموخت.
سپس به سیر و سلوک و عبادت پرداخته و از سوی مشایخ صوفیه لقب «حضورعلی» و از سوی دولت قاجاریه لقب «شمس العرفاء» گرفت. مشارءالیه برادر «صفی علی شاه» از مشایخ مشهور طریقت نعمت الهی است.
اشعار
طبع شعر داشته و گاهی شعر می سروده و مثنوی در باب پرسش جناب کمیل به زیاد از حصرت علی علیه السلام ، درباره حقیقت سروده است.
از اوست:
من که رند باده نوشم پارسائی چون کنم
بت پرستی پیشه دارم خودستائی چون کنم
خادم میخانه گشتم از حرم گویم چرا
در خرابات اوفتادم پارسائی چون کنم[۱] [۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.