این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید هادی واعظی (دهنوی)»
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (ایجاد لینک و درج رده) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۱/۱۱/۱۹|مکان درگذشت=فكه – عمليات والفجر مقدماتى|پدر=رضا|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=دهنو|از دانشگاه=حوزه علمية قم|مدفن=خمينى شهر|عرض_تصویر=170|تصویر=Hadi vaezi.jpg}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۱/۱۱/۱۹|مکان درگذشت=فكه – عمليات والفجر مقدماتى|پدر=رضا|تاریخ تولد=۱۳۴۴|مکان تولد=دهنو|از دانشگاه=[[حوزه علمية قم]]|مدفن=خمينى شهر|عرض_تصویر=170|تصویر=Hadi vaezi.jpg}} | ||
<big>شهید هادی واعظی (دهنوی)</big> شانزدهم اسفند ۱۳۴۴ در کربلا به دنیا آمد. پدرش رضا و مادرش خاور نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. | <big>شهید هادی واعظی (دهنوی)</big> شانزدهم اسفند ۱۳۴۴ در کربلا به دنیا آمد. پدرش رضا و مادرش خاور نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح (مقدمات)]] پرداخت. | ||
با عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم بهمن ۱۳۶۱ با سمت تک تیرانداز در فکه و بر اثر اصابت تیر و ترکش به شهادت رسید. مزار او در روستای دهنو از توابع شهرستان خمینی شهر قرار دارد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ص،۷۱۸</ref> | با عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم بهمن ۱۳۶۱ با سمت تک تیرانداز در فکه و بر اثر اصابت تیر و ترکش به شهادت رسید. مزار او در روستای دهنو از توابع شهرستان خمینی شهر قرار دارد.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]] ص،۷۱۸</ref> | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
زادگاهش كربلا بود. در دوازده سالگى توسط رژيم بعث از عراق اخراج و خانه شان در | زادگاهش كربلا بود. در دوازده سالگى توسط رژيم بعث از عراق اخراج و خانه شان در كربلا خراب و تبديل به فضاى سبز گرديد.پدرش بسيار علاقه مند بود كه فرزندش [[طلبه]] شود. او را با خود به قم برد و در حوزه ثبت نام كرد.سه سال در محضر استادان حوزه تلمذ كرد و معرفت آموخت. در طول [[تحصيلات حوزوى]] دو سه بارعازم جبهه شد و هر بار سه ماهى در جبهه هاى نور در كنار رزمندگان اسلام مى ماند.شهادت طلبه مجاهد واعظى دهنوى، در عمليات والفجر مقدماتى در منطقه فكه به همراه چهارنفر همرزمانش در يك كانال اتفاق افتاد كه امكان باز گرداندن اجساد مطهر آنان نبود و بعثى ها همبر روى كانال خاكريزى زدند تا سيزده سال بعد كه توسط گروه تفحص شناسايى و تكه هايى استخوان از آن پيكر پاك بر روى دستان مردم تشييع و به خاك سپرده شد. | ||
==خاطرات شهید== | ==خاطرات شهید== | ||
مادرش مى گفت: «او از روى اخلاصى كه داشت، در مورد جبهه و مسئوليت هايش و نيز در موردمبارزاتش در دوران انقلاب هرگز سخن نمى گفت.»<ref>کتاب شاهدان روحانی ص،۴۰۷</ref> | مادرش مى گفت: «او از روى اخلاصى كه داشت، در مورد جبهه و مسئوليت هايش و نيز در موردمبارزاتش در دوران انقلاب هرگز سخن نمى گفت.»<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]] ص،۴۰۷</ref> | ||
سطر ۱۲: | سطر ۱۳: | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان خمینی شهر)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان خمینی شهر)]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه قم]] | |||
<references /> |
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۴
شهید هادی واعظی (دهنوی) | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۴۴ دهنو |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۱/۱۱/۱۹ فكه – عمليات والفجر مقدماتى |
مدفن | خمينى شهر |
محل تحصیل | حوزه علمية قم |
والدین |
|
شهید هادی واعظی (دهنوی) شانزدهم اسفند ۱۳۴۴ در کربلا به دنیا آمد. پدرش رضا و مادرش خاور نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. با عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم بهمن ۱۳۶۱ با سمت تک تیرانداز در فکه و بر اثر اصابت تیر و ترکش به شهادت رسید. مزار او در روستای دهنو از توابع شهرستان خمینی شهر قرار دارد.[۱]
زندگینامه
زادگاهش كربلا بود. در دوازده سالگى توسط رژيم بعث از عراق اخراج و خانه شان در كربلا خراب و تبديل به فضاى سبز گرديد.پدرش بسيار علاقه مند بود كه فرزندش طلبه شود. او را با خود به قم برد و در حوزه ثبت نام كرد.سه سال در محضر استادان حوزه تلمذ كرد و معرفت آموخت. در طول تحصيلات حوزوى دو سه بارعازم جبهه شد و هر بار سه ماهى در جبهه هاى نور در كنار رزمندگان اسلام مى ماند.شهادت طلبه مجاهد واعظى دهنوى، در عمليات والفجر مقدماتى در منطقه فكه به همراه چهارنفر همرزمانش در يك كانال اتفاق افتاد كه امكان باز گرداندن اجساد مطهر آنان نبود و بعثى ها همبر روى كانال خاكريزى زدند تا سيزده سال بعد كه توسط گروه تفحص شناسايى و تكه هايى استخوان از آن پيكر پاك بر روى دستان مردم تشييع و به خاك سپرده شد.
خاطرات شهید
مادرش مى گفت: «او از روى اخلاصى كه داشت، در مورد جبهه و مسئوليت هايش و نيز در موردمبارزاتش در دوران انقلاب هرگز سخن نمى گفت.»[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ص،۷۱۸
- ↑ کتاب شاهدان روحانی ص،۴۰۷