این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید علیرضا شکوهیان»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
جز (جایگزینی متن - '>کتاب شاهدان روحانی،' به '>کتاب شاهدان روحانی،')
سطر ۹: سطر ۹:


از خصوصیات اخلاقی این شهید عزیز می توان اخلاق خوش، تبسم مداوم و رازداری را برشمرد. چنانکه خواهرش می گوید: او خیلی رازدار جبهه بود و همواره از خوبی های جبهه ها می گفت.
از خصوصیات اخلاقی این شهید عزیز می توان اخلاق خوش، تبسم مداوم و رازداری را برشمرد. چنانکه خواهرش می گوید: او خیلی رازدار جبهه بود و همواره از خوبی های جبهه ها می گفت.
او یک سال قبل از شهادت مجروح گردید و یک چشم خود را از دست داد.<ref>کتاب شاهدان روحانی، ص ۱۰۸</ref>
او یک سال قبل از شهادت مجروح گردید و یک چشم خود را از دست داد.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص ۱۰۸</ref>





نسخهٔ ‏۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۱۲

شهید علیرضا شکوهیان
A-shekoheyan.jpg
زادهٔ۱۳۴۲
آبادان
درگذشت/شهادت۱۳۶۷/۲/۲۶
محور غرب
مدفنگلستان شهدای اصفهان
محل تحصیلحوزه علمیه قم
والدین
  • مرتضی (پدر)

شهید علیرضا شکوهیان بیست و ششم شهریور ۱۳۴۲ در شهرستان آبادان به دنیا آمد. پدرش مرتضی نام داشت. تا پایان مقطع متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. با عضویت بسیجی در جبهه حضور یافت. و با سمت فرمانده دسته در بیست و ششم اردیبهشت ۱۳۶۷ بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.[۱]

زندگینامه

شهید شکوهیان، اهل علم و عمل و ایمان و مرد حوزه و جبهه و میدان بیش از شش سال سابقه حضور در محورهای عملیاتی غرب و جنوب داشت. پس از مجاهدت های بسیار، آخرین صفحه زندگی جهاد گرانه اش در محور غرب، رنگ خون گرفت و روح بلندش به ارواح طیبه شهدا از جمله برادر و داماد شهیدشان پیوست.

علیرضا پس از اخذ دیپلم در رشته ریاضی فیزیک، در کنکور سراسری دانشگاه قبول شد؛ اما آموختن معارف الهی را ترجیح داد و در حوزه علمیه قم ثبت نام نمود و به کسب فضایل و علوم الهی در محضر استادان آن حوزه پرداخت.

از خصوصیات اخلاقی این شهید عزیز می توان اخلاق خوش، تبسم مداوم و رازداری را برشمرد. چنانکه خواهرش می گوید: او خیلی رازدار جبهه بود و همواره از خوبی های جبهه ها می گفت. او یک سال قبل از شهادت مجروح گردید و یک چشم خود را از دست داد.[۲]


منبع

  1. کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۴۲۴
  2. کتاب شاهدان روحانی، ص ۱۰۸