این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید حسین خلیلیان»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی' به 'کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی') |
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شاهدان روحانی' به 'شاهدان روحانی') |
||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
از شاگردان ممتاز مدرسه علميه ذوالفقار بود كه سطوح درسى خود را تا شرح لمعه و اصول فقهرساند و هنگامى كه وظيفه خويش را در يارى رساندن به رزمندگان در جهات تبليغى و رزمى ديد،فرمان امامش را اجابت كرد و به جبهه هاى حق عليه باطل شتافت. در عمليات هاى فتح المبين، والفجرمقدماتى و والفجر۴ شركت نمود و فداكارى ها و جانفشانى ها داشت. آخرين اعزامش عمليات والفجر۴بود كه پيش از عزيمت، راهى بارگاه امام ثامن ضامن حضرت ابا الحسن الرضا(ع) شد و شايد دعاهايشّه شريفه به اجابت رسيد و در همان عمليات شربت شهادت نوشيد. حدود ده سال، پيكر پاكشدر آن قبدر منطقه عملياتى ماند و در تاريخ ۷۱/۴/۲۳ بر دستان با كرامت مردم اصفهان تشييع شد. مهمترين ويژگى هاى اخلاقى اش، توجه به صله رحم، ميهمان نوازى و امانت دارى بود.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]، ص۸۷</ref> | از شاگردان ممتاز مدرسه علميه ذوالفقار بود كه سطوح درسى خود را تا شرح لمعه و اصول فقهرساند و هنگامى كه وظيفه خويش را در يارى رساندن به رزمندگان در جهات تبليغى و رزمى ديد،فرمان امامش را اجابت كرد و به جبهه هاى حق عليه باطل شتافت. در عمليات هاى فتح المبين، والفجرمقدماتى و والفجر۴ شركت نمود و فداكارى ها و جانفشانى ها داشت. آخرين اعزامش عمليات والفجر۴بود كه پيش از عزيمت، راهى بارگاه امام ثامن ضامن حضرت ابا الحسن الرضا(ع) شد و شايد دعاهايشّه شريفه به اجابت رسيد و در همان عمليات شربت شهادت نوشيد. حدود ده سال، پيكر پاكشدر آن قبدر منطقه عملياتى ماند و در تاريخ ۷۱/۴/۲۳ بر دستان با كرامت مردم اصفهان تشييع شد. مهمترين ويژگى هاى اخلاقى اش، توجه به صله رحم، ميهمان نوازى و امانت دارى بود.<ref>[[کتاب [[شاهدان روحانی]]]]، ص۸۷</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۳۰ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۵
| شهید حسین خلیلیان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۲ اصفهان |
| درگذشت/شهادت | ۶۷/۷/۲۷ کردستان -عملیات والفجر۴ |
| مدفن | گلستان شهدای اصفهان |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه ذوالفقار اصفهان |
| والدین |
|
شهید حسین خلیلیان یکم آبان ۱۳۴۲، در روستای گورتان از توابع شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله و مادرش پری نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی درجبهه حضور یافت. بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و چهاردهم شهریور ۱۳۷۱، پس از تفحص در گلستان شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]
زندگینامه
از شاگردان ممتاز مدرسه علميه ذوالفقار بود كه سطوح درسى خود را تا شرح لمعه و اصول فقهرساند و هنگامى كه وظيفه خويش را در يارى رساندن به رزمندگان در جهات تبليغى و رزمى ديد،فرمان امامش را اجابت كرد و به جبهه هاى حق عليه باطل شتافت. در عمليات هاى فتح المبين، والفجرمقدماتى و والفجر۴ شركت نمود و فداكارى ها و جانفشانى ها داشت. آخرين اعزامش عمليات والفجر۴بود كه پيش از عزيمت، راهى بارگاه امام ثامن ضامن حضرت ابا الحسن الرضا(ع) شد و شايد دعاهايشّه شريفه به اجابت رسيد و در همان عمليات شربت شهادت نوشيد. حدود ده سال، پيكر پاكشدر آن قبدر منطقه عملياتى ماند و در تاريخ ۷۱/۴/۲۳ بر دستان با كرامت مردم اصفهان تشييع شد. مهمترين ويژگى هاى اخلاقى اش، توجه به صله رحم، ميهمان نوازى و امانت دارى بود.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص۳۰۳
- ↑ [[کتاب شاهدان روحانی]]، ص۸۷