سید هاشم طوبی

شاعر و خطّاط هنرمند اواخر دوره قاجاریه، از چهره های گمنام ادب و هنر اصفهان است.

وی در خط نسخ و ثلث استاد بوده و آثاری از او به یادگار مانده است، از جمله:

1. خطوط کاشی سردر مسجد و مدرسه رکن الملک واقع در تخت فولاد اصفهان، مورّخ به سال 1320 با رقم: نمقه العبد الاقل الآثم سید هاشم المتخلص بطوبی 1320.

2. سنگ نوشته مزار عالم جلیل سید محمود خوانساری متوفّی در 23 رمضان 1319 مدفون در نزدیک فاضل هندی، با رقم: "نمقه العبد میرزا طوبی".

3. کتاب دعا به خط نسخ معرب نیکو که در سال 1313ق کتابت شده و به شماره 692 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی قم موجود است.

نمونه اشعار

میرزا محمد علی مسکین در تذکره خود اشعار زیر را از او نقل کرده است:

دل شکسته من ای پسر ز روز نخست

شکست با همه پیمان و با تو بست درست

به پای خاستی و شور حشر شد برپا

مگر قیامت موعود سرو قامت توست

به بوسه وعده نمودی ندادی و رفتی

برو که عهد و وفای تو سخت باشد سست

چو ماه روی تو ماهی به روزگار نتافت

چو سرو قدّ تو سروی ز جویبار نرست

بدار حرمت قلب شکسته "طوبی"

که با شکستگی ارزد به صد هزار درست

وفات

وی در 15 شعبان 1326ق وفات یافت و در جنوب تکیه فاضل هندی مدفون شد.

سنگ نوشته مزارش چنین است:

وفات مرحوم مغفور آقا سید هاشم طوبی خلف مرحوم آقا سید حسن صحاف فی 15 شهر شعبان 1326.و

منبع

گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، رحیم قاسمی، اصفهان، ناشر کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.