این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید هدایت اللّه امامی سمیرمی»
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
وی در سال 1330ش وفات یافت و در سمیرم به خاک سپرده شد و پس از سال ها به مشهد مقدس منتقل و در قبرستان بهشت رضا علیه السلام مدفون گردید. | وی در سال 1330ش وفات یافت و در سمیرم به خاک سپرده شد و پس از سال ها به مشهد مقدس منتقل و در قبرستان بهشت رضا علیه السلام مدفون گردید. | ||
== '''تحصیلات''' == | =='''تحصیلات'''== | ||
سیّد هدایه اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش، در ده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه جدّه بزرگ سکونت نمود و از دروس اساتید زمان بهره برد. از جمله: | سیّد هدایه اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش، در ده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه جدّه بزرگ سکونت نمود و از دروس اساتید زمان بهره برد. از جمله: | ||
# شیخ علی مدرّس یزدی؛ | #شیخ علی مدرّس یزدی؛ | ||
# شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی؛ | #شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی؛ | ||
# میرزا احمد مدرّس؛ | #میرزا احمد مدرّس؛ | ||
# سیّد محمّد باقر درچه ای؛ | #سیّد محمّد باقر درچه ای؛ | ||
# حاج آقا رحیم ارباب؛ | #حاج آقا رحیم ارباب؛ | ||
# شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی. | #شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی. | ||
== '''اوصاف و خدمات''' == | =='''اوصاف و خدمات'''== | ||
مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود. | مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود. | ||
سطر ۳۴: | سطر ۳۴: | ||
مرحوم امامی همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود . | مرحوم امامی همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود . | ||
== '''وفات''' == | =='''وفات'''== | ||
این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم سیّد العراقین مدفون گردید. | این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم سیّد العراقین مدفون گردید. | ||
مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد ایشان از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند. | مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد ایشان از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند. | ||
== '''فرزندان''' == | =='''فرزندان'''== | ||
از آن مرحوم سه فرزند پسر و هفت دختر به جا ماند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های: سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.<ref>با تشکر از جناب آقای سیّد سراج الدین امامی که اطلاعات خود را در اختیار گذاشت.</ref> | از آن مرحوم سه فرزند پسر و هفت دختر به جا ماند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های: سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.<ref>با تشکر از جناب آقای سیّد سراج الدین امامی که اطلاعات خود را در اختیار گذاشت.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
== '''سنگ نوشته''' == | =='''سنگ نوشته'''== | ||
مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایه اللّه امامی فرزند مرحوم آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه سمیرم 28 خرداد 1351. | مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایه اللّه امامی فرزند مرحوم آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه سمیرم 28 خرداد 1351. | ||
سطر ۶۶: | سطر ۶۶: | ||
امامی آیت حق زین جهان فانی رفت<ref>شرح مجموعه گل، ص 388-385.</ref> | امامی آیت حق زین جهان فانی رفت<ref>شرح مجموعه گل، ص 388-385.</ref> | ||
== '''پانویس''' == | =='''پانویس'''== | ||
[[رده:شرح مجموعه گل]] | [[رده:شرح مجموعه گل]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
[[رده:شعر]] | [[رده:شعر]] | ||
<references /> | |||
== '''منبع''' == | |||
برگرفته از کتاب : شرح مجموع گل، رحیم قاسمی، انتشارات کانون پژوهش، چاپ دوم، زمستان 1390. |
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۶
وی در سال 1292 در سمیرم اصفهان متولّد شد.
پدرش سیّد علی امام، عالم دینی منطقه سمیرم و بلوکات آباده و اقلید و شمال فارس بود. وی از اوتاد و ابرار و احرار روزگار خویش، و مورد تکریم و تعظیم مردم منطقه بود و در دفاع از حقوق مردم و محرومان، همواره با خوانین مبارزه می کرد و در این راه مشکلات فراوان دید و رنج حبس و تبعید را به جان خرید.
وی در سال 1330ش وفات یافت و در سمیرم به خاک سپرده شد و پس از سال ها به مشهد مقدس منتقل و در قبرستان بهشت رضا علیه السلام مدفون گردید.
تحصیلات
سیّد هدایه اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش، در ده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه جدّه بزرگ سکونت نمود و از دروس اساتید زمان بهره برد. از جمله:
- شیخ علی مدرّس یزدی؛
- شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی؛
- میرزا احمد مدرّس؛
- سیّد محمّد باقر درچه ای؛
- حاج آقا رحیم ارباب؛
- شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی.
اوصاف و خدمات
مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود.
مردم نیز سخنش را فصل الخطاب مسائل و اختلافات خود می دانستند.
او محرم اسرار و ملجأ و پناه مردم محسوب می شد و مورد ارادت و احترام آنان بود.
حسن خلق، مردم داری، تواضع، جدّیت و اهتمام در حلّ مشکلات مردم، تقوا و پاک دامنی و اهتمام به انجام فرایض و مستحبات از ویژگی های او بود.
وی از دوران جوانی یار و مددکار پدر بزرگوار خود بود و با خوانین مبارزه می نمود.
در سال 1313 مقارن با تبعید شهید مدرس که از دوستان مرحوم سیّد علی امام بود مرحوم امام و فرزندش سیّد هدایه اللّه نیز به تهران احضار شده و این اقامت اجباری تا شروع جنگ جهانی دوم و رواج هرج و مرج در کشور به طول انجامید.
پس از وفات مرحوم سیّد علی امام در سال 1330 ایشان عهده دار وظایف پدر گردید و به ارشاد و هدایت مردم منطقه پرداخت.
وی در جریان مبارزات مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی رضوان اللّه علیه به مخالفت با لوایح ششگانه شاه پرداخت که به دستگیری او انجامید و نزدیک به پنج ماه در زندان شهربانی شهرضا محبوس گردید و سرانجام به دنبال اعتراضات مردم و تحصّن مکرّر آنان آزاد گردید.
مرحوم امامی همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود .
وفات
این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم سیّد العراقین مدفون گردید.
مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد ایشان از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند.
فرزندان
از آن مرحوم سه فرزند پسر و هفت دختر به جا ماند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های: سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.[۱]
سنگ نوشته
مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایه اللّه امامی فرزند مرحوم آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه سمیرم 28 خرداد 1351.
سلاله نبوی سیّد بزرگ نشان[۲]
امامی آیت حق زین جهان فانی رفت
شنید ارجعی از حق وزین سرای فریب
به سوی جنت و دنیای جاودانی رفت
هدایت همه را سوی حق به عهده گرفت
چو خضر در طلب آب زندگانی رفت
نشان گرفت ز آزاد مردنی کز شوق
به سوی خلد به تأیید آسمانی رفت
به سال سیصد و پنجاه و یک فزون ز هزار
امامی آیت حق زین جهان فانی رفت[۳]
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب : شرح مجموع گل، رحیم قاسمی، انتشارات کانون پژوهش، چاپ دوم، زمستان 1390.