این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «احمد بن علویه کرانی»
A.mozafari (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
A.mozafari (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
از اشعار او است: | از اشعار او است: | ||
لو انّنی فاضٍ قضیتُ قضیه انّ الحدیث مع الغناء الحرام | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|حکم الغناء تسمع و مدام|ما للغناء مع الحدیث نظام }} | |||
{{ب|لو انّنی فاضٍ قضیتُ قضیه|انّ الحدیث مع الغناء الحرام}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۲۹
احمد بن علویه کرانی (یا کرمانی) اصفهانی معروف به «ابن اسود کاتب»، از بزرگان، نویسندگان و دانشمندان شیعه و از مجاهرین شعرای اهل بیت علیهم السلام است.
معرفی
ابوحاتم سجستانی که خود از بزرگان شعر و ادب است، خطاب به اهل بصره می گوید: قسم به خدا این شاعر اصفهانی در محکم بودن اشعار و کثرت فوائد آن بر همه شما تفوّق یافته است. اشاره او به قصیده نونیّه موسوم به قصیده الفیّه در مدح حضرت علی علیه السلام با این مطلع است: ما بال عینک ثره الانسان عبری اللحاظ سقیمه الافجان
وی از ابراهیم بن محمّد ثقفی همه مؤلّفات او را روایت می کند، و محمّد بن حسن بن ولید (م423ق) و ابوعبداللّه حسین بن محمّد بن عامر بن عمران بن ابی بکر اشعری و محمّداحمد بن محمّد بن بشر، احمد بن محمّد بن بشیر، جلال بن بشیر رحال و ابوجعفر بن بابویه از او روایت می کنند. در عموم کتب رجال و حدیث و ادب، نام او به عظمت و بزرگی یاد شده است. وی از اصحاب ابوعلی لُغَذه بوده، و مدّت ها در خدمت احمد بن عبدالعزیز و دلف بن ابی دلف عجلی بوده، و از ندمای آنان محسوب می شده است. تولّدش در سال 212ق است.
آثار
کتب زیر او است:
1. الاعتقاد، یا دعاء الاعتقاد
2. الفیّه، قصیده ای در هزار بیت، در مدح حضرت علی علیه السلام
3. الرّسائل المختاره، در ادعیه
4. الشّیب و الخضاب.
از اشعار او است:
| حکم الغناء تسمع و مدام | ما للغناء مع الحدیث نظام | |
| لو انّنی فاضٍ قضیتُ قضیه | انّ الحدیث مع الغناء الحرام |
وفات
وفات وی در حدود سال 312ق یا یا 321ق اتّفاق افتاده است. [۱] [۲]
پانویس
- ↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص123-124؛ مزارات اصفهان، ص185؛ تاریخ تشیّع اصفهان، صص207 210؛ ریحانه الادب، ج7، ص383؛ الکنی و الالقاب، ج1، صص212-213؛ رجال نجاشی، ص64؛ رجال ابن داوود، ص34؛ مجمع الرّجال، ج1، صص125 126؛ بغیه الوعاه، ص146؛ نوابغ الرّواه، ص36؛ فهرست، شیخ طوسی، ص32؛ یتیمه الدّهر، ج3، ص267؛ معجم الادباء، ج4، صص72-77؛ معجم رجال الحدیث، ج2، صص151 152؛ الذّریعه، ج2، صص223 224؛ لغت نامه دهخدا، ذیل «احمد»، ص1222؛ معجم المؤلّفین، ج1، ص314؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص46؛ هدیه العارفین، ج1، ص57، معالم العلماء، ص19؛ نقد الرّجال، ص25.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 151- 152.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.