این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد رضا وثوقیان»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکت‌ها) |
Sab00riyan (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - '>کتاب شاهدان روحانی،' به '>کتاب شاهدان روحانی،') |
||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
خوابش کم بود و مطالعاتش بسیار. قرآن را زیاد قرائت می کرد و نمازها را با قرائت صحیح می خواند. همواره می خواست مستقل باشد و نه سربار خانواده، در کار کشاورزی به پدرش کمک و حاصل دسترنج خود را به جبهه ها هدیه می کرد. | خوابش کم بود و مطالعاتش بسیار. قرآن را زیاد قرائت می کرد و نمازها را با قرائت صحیح می خواند. همواره می خواست مستقل باشد و نه سربار خانواده، در کار کشاورزی به پدرش کمک و حاصل دسترنج خود را به جبهه ها هدیه می کرد. | ||
بر اساس علاقه اش به علوم و معارف اهل بیت (ع) به حوزه علمیه رفت و به کسب علم پرداخت؛ اما وظیفه الهی اش را در جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام فراموش نکرد و آخرین صفحه زندگی خونینش را پس از هفت ماه مجاهدت در جبهه در عملیات والفجر ۴ ورق زد و با ترکش خمپاره های صدامیان، وجودش را به بهای بهشت الهی فروخت. ذوق شعری این شهید بزرگوار جلوه ای از اندیشه پاک و بی آلایش اوست.<ref>کتاب شاهدان | بر اساس علاقه اش به علوم و معارف اهل بیت (ع) به حوزه علمیه رفت و به کسب علم پرداخت؛ اما وظیفه الهی اش را در جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام فراموش نکرد و آخرین صفحه زندگی خونینش را پس از هفت ماه مجاهدت در جبهه در عملیات والفجر ۴ ورق زد و با ترکش خمپاره های صدامیان، وجودش را به بهای بهشت الهی فروخت. ذوق شعری این شهید بزرگوار جلوه ای از اندیشه پاک و بی آلایش اوست.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]،ص٢٨۵</ref> | ||
نسخهٔ ۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۳۷
| شهید محمد رضا وثوقیان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۶ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ٢٨\٠٧\١٣۶٢ مریوان-بانه عملیات والفجر ۴ |
| مدفن | جنت الشهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه نجف آباد |
| والدین |
|
شهید محمد رضا وثوقیان چهاردهم تیر ۱۳۴۶، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش رقیه نام داشت. دانش آموز اول متوسطه بود. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم مهر ۱۳۶۲، در محور بانه - مریوان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در جنت الشهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش محمدحسن نیز شهید شده است.[۱]
زندگی نامه
آنچه از زندگی کوتاه شانزده ساله خود آموخت، چگونه زیستن و چگونه مردن بود. سلوک معنوی خود را از همان دوران نوجوانی آغاز کرد و پله پله تا ملاقات خدا حرکت نمود. روزهای دوشنبه و پنج شنبه را بنا به توصیه خود سازی امام (ره) روزه می گرفت.
خوابش کم بود و مطالعاتش بسیار. قرآن را زیاد قرائت می کرد و نمازها را با قرائت صحیح می خواند. همواره می خواست مستقل باشد و نه سربار خانواده، در کار کشاورزی به پدرش کمک و حاصل دسترنج خود را به جبهه ها هدیه می کرد.
بر اساس علاقه اش به علوم و معارف اهل بیت (ع) به حوزه علمیه رفت و به کسب علم پرداخت؛ اما وظیفه الهی اش را در جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام فراموش نکرد و آخرین صفحه زندگی خونینش را پس از هفت ماه مجاهدت در جبهه در عملیات والفجر ۴ ورق زد و با ترکش خمپاره های صدامیان، وجودش را به بهای بهشت الهی فروخت. ذوق شعری این شهید بزرگوار جلوه ای از اندیشه پاک و بی آلایش اوست.[۲]
منبع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۷۱۸
- ↑ کتاب شاهدان روحانی،ص٢٨۵