این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید علیرضا اگوان»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
Kh1.shakeri (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۱۲/۱۲ |مکان درگذشت= خرمشهر- پل اهواز|پدر= جعفرعلى |تاریخ تولد=۱۳۴۶ |مکان تولد= روستاى زيار |از دانشگاه= مدرسه علميه ذوالفقار اصفهان|مدفن= گلستان شهداى اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=A-agvan.jpg}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۱۲/۱۲ |مکان درگذشت= خرمشهر- پل اهواز|پدر= جعفرعلى |تاریخ تولد=۱۳۴۶ |مکان تولد= روستاى زيار |از دانشگاه= مدرسه علميه ذوالفقار اصفهان|مدفن= گلستان شهداى اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=A-agvan.jpg}} | ||
<big>شهید عليرضا اگوان </big> سی و یکم شهریور ۱۳۴۰، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش اسدالله، سررفتگر شهرداری بود و مادرش قمر نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. در مرداد ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و هفتم اردیبهشت ۱۳۸۰، پس از تفحص در گلستان شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. <ref> کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، | <big>شهید عليرضا اگوان </big> سی و یکم شهریور ۱۳۴۰، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش اسدالله، سررفتگر شهرداری بود و مادرش قمر نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. در مرداد ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و هفتم اردیبهشت ۱۳۸۰، پس از تفحص در گلستان شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. <ref> کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، صفحه ۱۲۷</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
نشو و نماى او در خانواده اى مذهبى، اهل مراقبت و كوشا بود. او پس از تحصيلات متداول، وارد مدرسه علميه ذوالفقار شد و سه سال در آنجا به فراگيرى علوم و معارف اهل بيت (ع)پرداخت. آنگاه عزم جوار كريمه اهل بيت(س)، حوزه علميه قم نمود و در آن حوزه نزد استادان فرزانه، زانوى معرفت بر زمين زد. | نشو و نماى او در خانواده اى مذهبى، اهل مراقبت و كوشا بود. او پس از تحصيلات متداول، وارد مدرسه علميه ذوالفقار شد و سه سال در آنجا به فراگيرى علوم و معارف اهل بيت (ع)پرداخت. آنگاه عزم جوار كريمه اهل بيت(س)، حوزه علميه قم نمود و در آن حوزه نزد استادان فرزانه، زانوى معرفت بر زمين زد. | ||
اولين اعزامش به جبهه، سال ۶۰ در ماه مبارك رمضان بود كه به عنوان مبلّغ و براى تشكيل نماز جماعت و كلاس هاى اعتقادى به ديار عاشقان خدا رهسپار شد تا در روز شهادت مولى الموالى على بن | اولين اعزامش به جبهه، سال ۶۰ در ماه مبارك رمضان بود كه به عنوان مبلّغ و براى تشكيل نماز جماعت و كلاس هاى اعتقادى به ديار عاشقان خدا رهسپار شد تا در روز شهادت مولى الموالى على بن ابي طالب(ع) در شرق بصره، در منطقه عملياتى رمضان به شهادت رسيد و پيكر پاكش مفقود گرديد كه پس از مدتى در تابوتى سه رنگ به اصفهان آورده شد و روح تابناكش جاودانه تاريخ گشت تا در كنار روان برادر جاويدالاثر ديگرش آرام گيرد. <ref>کتاب شاهدان روحانی، صفحه ۳۸</ref> | ||
نسخهٔ ۲۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۱۶
| شهید علیرضا اگوان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۶ روستاى زيار |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۴/۱۲/۱۲ خرمشهر- پل اهواز |
| مدفن | گلستان شهداى اصفهان |
| محل تحصیل | مدرسه علميه ذوالفقار اصفهان |
| والدین |
|
شهید عليرضا اگوان سی و یکم شهریور ۱۳۴۰، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش اسدالله، سررفتگر شهرداری بود و مادرش قمر نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. در مرداد ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و هفتم اردیبهشت ۱۳۸۰، پس از تفحص در گلستان شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. [۱]
زندگی نامه
نشو و نماى او در خانواده اى مذهبى، اهل مراقبت و كوشا بود. او پس از تحصيلات متداول، وارد مدرسه علميه ذوالفقار شد و سه سال در آنجا به فراگيرى علوم و معارف اهل بيت (ع)پرداخت. آنگاه عزم جوار كريمه اهل بيت(س)، حوزه علميه قم نمود و در آن حوزه نزد استادان فرزانه، زانوى معرفت بر زمين زد.
اولين اعزامش به جبهه، سال ۶۰ در ماه مبارك رمضان بود كه به عنوان مبلّغ و براى تشكيل نماز جماعت و كلاس هاى اعتقادى به ديار عاشقان خدا رهسپار شد تا در روز شهادت مولى الموالى على بن ابي طالب(ع) در شرق بصره، در منطقه عملياتى رمضان به شهادت رسيد و پيكر پاكش مفقود گرديد كه پس از مدتى در تابوتى سه رنگ به اصفهان آورده شد و روح تابناكش جاودانه تاريخ گشت تا در كنار روان برادر جاويدالاثر ديگرش آرام گيرد. [۲]