این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید حسین حمدیان»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(درج عکس)
جز (جایگزینی متن - '<big>شهید' به '{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''')
سطر ۱: سطر ۱:
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۰۲/۳۰|مکان درگذشت=سنندج|پدر=محمّد|تاریخ تولد=۱۳۴۱|مکان تولد=کاشان|از دانشگاه=مدرسه حوزه  علمیه آیت الله یثربی کاشان |مدفن=دار السلام کاشان|تصویر=Hossein Hamdian.jpg|عرض_تصویر=170}}
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۲/۰۲/۳۰|مکان درگذشت=سنندج|پدر=محمّد|تاریخ تولد=۱۳۴۱|مکان تولد=کاشان|از دانشگاه=مدرسه حوزه  علمیه آیت الله یثربی کاشان |مدفن=دار السلام کاشان|تصویر=Hossein Hamdian.jpg|عرض_تصویر=170}}


<big>شهید حسین حمدیان</big> بیستم شهریور ۱۳۴۱، در شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، فرش فروش بود و مادرش کبراخانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. طلبه (سطح۱) بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سی ام اردیبهشت  ۱۳۶۲، با سمت مبلغ در بیمارستان توحید سنندج بر اثر بیماری خونریزی معده شهید شد. مزار او در گلزار شهدای دارالسلام زادگاهش واقع است.<ref>کتاب  فرهنگ اعلام شهدای روحانی،ص ۲۸۱</ref>
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' حسین حمدیان</big> بیستم شهریور ۱۳۴۱، در شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، فرش فروش بود و مادرش کبراخانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. طلبه (سطح۱) بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سی ام اردیبهشت  ۱۳۶۲، با سمت مبلغ در بیمارستان توحید سنندج بر اثر بیماری خونریزی معده شهید شد. مزار او در گلزار شهدای دارالسلام زادگاهش واقع است.<ref>کتاب  فرهنگ اعلام شهدای روحانی،ص ۲۸۱</ref>


==زندگی نامه==
==زندگی نامه==

نسخهٔ ‏۲۹ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۳۹

شهید حسین حمدیان
Hossein Hamdian.jpg
زادهٔ۱۳۴۱
کاشان
درگذشت/شهادت۱۳۶۲/۰۲/۳۰
سنندج
مدفندار السلام کاشان
محل تحصیلمدرسه حوزه علمیه آیت الله یثربی کاشان
والدین
  • محمّد (پدر)

شهید حسین حمدیان بیستم شهریور ۱۳۴۱، در شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، فرش فروش بود و مادرش کبراخانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. طلبه (سطح۱) بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سی ام اردیبهشت ۱۳۶۲، با سمت مبلغ در بیمارستان توحید سنندج بر اثر بیماری خونریزی معده شهید شد. مزار او در گلزار شهدای دارالسلام زادگاهش واقع است.[۱]

زندگی نامه

حجرہ نشین مدرسه علمیه آیت الله یثربی که عشق به علوم و معارف، او را به حوزه کشاند و بر سر سفره اهل بیت(ع) نشاند، تنها روزهای جمعه به خانه می آمد و به همین منوال در مدت پنج سال تحصیل موفق به اتمام سطح یک یعنی اتمام لمعتين گردید. دفترچه خاطرات و محاسباتش را که می نگری، گلواژه هایی از او می یابی که نشان می دهد نماز شبش ترک نمی شد و برای همه الگو و اسوه بود. او خوب درس می خواند، خوب می فهمید و خوب هم عمل می کرد. شبی یکی از دوستان شهیدش در خواب به او می گوید: «حسین ما نامت را در آنجا ثبت کرده ایم.)

حسين حمدیان راهی را در زمان خود برگزید که اولیای خدا حسرت لحظه هایی از آن ایام را داشتند؛ یعنی مجاهدت در سنگرهای خاکی و مشاهدت چهره های افلاکی! او در هر قدمی از بیابان معرفت قدحی می نوشید تا شهادت را بر او ارزانی داشتند «طوبى لهم و حسن مآب». او اولویت اعزام را در جانب غرب دید و به سنندج اعزام شد. روزها به پاسداری و شب ها به بیان احکام و عقاید می پرداخت و بعد هم در کمین دشمنان زبون می نشست. مدت یک ماه در پادگان سنندج خدمت کرد تا در اثر درگیری در همان پادگان به شدت مجروح شد و سپس به شهادت رسید.[۲]

منابع

  1. کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی،ص ۲۸۱
  2. کتاب شاهدان روحانی ،ص ۳۱۰