این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید سید اکبر ایوبی»
(ایجاد صفحه) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکت‌ها) (درج عکس) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت= ۱۳۶۲/۵/۲۷ |مکان درگذشت= راه اصفهان- تهران |پدر= سيد محمد |تاریخ تولد= ۱۳۳۸ |مکان تولد= خوراسگان |از دانشگاه= مدرسه علميه ذوالفقار و حوزه علميه قم |مدفن= گلستان شهداى اصفهان }} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت= ۱۳۶۲/۵/۲۷ |مکان درگذشت= راه اصفهان- تهران |پدر= سيد محمد |تاریخ تولد= ۱۳۳۸ |مکان تولد= خوراسگان |از دانشگاه= مدرسه علميه ذوالفقار و حوزه علميه قم |مدفن= گلستان شهداى اصفهان |عرض_تصویر=170|تصویر=A-ayobi.jp}} | ||
<big>شهید سيد اكبر ايوبى </big> یکم بهمن ۱۳۳۸ در شهرستان اصفهان به دنیا آمد. پدرش سید محمد و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۲) پرداخت. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. با عنوان پاسدار راهی جبهه های نبرد شد. بیست و هفتم مرداد ۱۳۶۲ با سمت مسئول آموزش عقیدتی سیاسی سپاه در سانحه تصادف در حین مأموریت در جاده میمه به شهادت رسید. مزار او در گلستان شهدای زادگاهش قرار دارد. <ref> کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۱۴۷</ref> | <big>شهید سيد اكبر ايوبى </big> یکم بهمن ۱۳۳۸ در شهرستان اصفهان به دنیا آمد. پدرش سید محمد و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۲) پرداخت. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. با عنوان پاسدار راهی جبهه های نبرد شد. بیست و هفتم مرداد ۱۳۶۲ با سمت مسئول آموزش عقیدتی سیاسی سپاه در سانحه تصادف در حین مأموریت در جاده میمه به شهادت رسید. مزار او در گلستان شهدای زادگاهش قرار دارد. <ref> کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۱۴۷</ref> | ||
نسخهٔ ۲۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۴۴
| شهید سید اکبر ایوبی | |
|---|---|
| پرونده:A-ayobi.jp | |
| زادهٔ | ۱۳۳۸ خوراسگان |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۲/۵/۲۷ راه اصفهان- تهران |
| مدفن | گلستان شهداى اصفهان |
| محل تحصیل | مدرسه علميه ذوالفقار و حوزه علميه قم |
| والدین |
|
شهید سيد اكبر ايوبى یکم بهمن ۱۳۳۸ در شهرستان اصفهان به دنیا آمد. پدرش سید محمد و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۲) پرداخت. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. با عنوان پاسدار راهی جبهه های نبرد شد. بیست و هفتم مرداد ۱۳۶۲ با سمت مسئول آموزش عقیدتی سیاسی سپاه در سانحه تصادف در حین مأموریت در جاده میمه به شهادت رسید. مزار او در گلستان شهدای زادگاهش قرار دارد. [۱]
زندگی نامه
هفده سالش بود كه مسيرش به مدرسه ذوالفقار خورد، مدرسه عالمان و شهيدان. مقدمات علوم حوزه را شروع كرد و سپس براى تكميل تحصيلات وارد حوزه علميه قم، شهر قيام و جهاد و اجتهاد گرديد. اين در شرايطى بود كه شعله هاى انقلابى مردم قم ابعاد تازه اى يافته بود و سيد اكبر با فعاليت هاى سياسى براى براندازى حاكميت منحوس پهلوى به خيل مبارزان شركت در تظاهرات و پيوست.
با پيروزى انقلاب اسلامى، از اولين افرادى بود كه وارد سپاه پاسداران شد و با فعاليت هاى فرهنگى و تبليغى، تأسيس بسيج در محل خود و شركت در جهاد مقدس نقش معنوى و رزمى خود را اثبات كرد.
شهيد ايوبى در عمليات هاى فتح المبين، رمضان، بيت المقدس، فرماندهى كل قوا و محرم شركت كرد و مجاهدت هاى بسيارى از خود بروز داد؛ اما سر انجام در راه انجام وظيفه در راه اصفهان– تهران بر اثر تصادف به لقاى پروردگارش رسيد و بر سرخوان كريمانه الهى نشست. [۲]
«وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ...»