این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید حسین حیدری»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) |
(ویرایش متن و غلط املایی) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۶/۲/۱۹ |مکان درگذشت=کردستان - عملیات فتح ۵ |پدر= علی اکبر|تاریخ تولد=۱۳۴۹|مکان تولد=کتایونجه ( اسلام آباد برخوار)|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام صادق (ع) اصفهان |مدفن=گلزار شهدای اسلام آباد ( کتابوتچه)|تصویر=حسین حیدری شاهین شهر.png|عرض_تصویر=170}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۶/۲/۱۹ |مکان درگذشت=کردستان - عملیات فتح ۵ |پدر= علی اکبر|تاریخ تولد=۱۳۴۹|مکان تولد=کتایونجه ( اسلام آباد برخوار)|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام صادق (ع) اصفهان |مدفن=گلزار شهدای اسلام آباد ( کتابوتچه)|تصویر=حسین حیدری شاهین شهر.png|عرض_تصویر=170}} | ||
شهید حسین حیدری پنجم مرداد ۱۳۴۹، در روستای کتایونچه از توابع شهرستان برخوار چشم به جهان گشود. پدرش احمد، کشاورز بود و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم اردیبهشت ۱۳۶۶، در مرز ایران و عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و پاها، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای اسلام آباد شهرستان زادگاهش واقع است.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ،ص۲۸۳</ref> | <big>شهید حسین حیدری</big> پنجم مرداد ۱۳۴۹، در روستای کتایونچه از توابع شهرستان برخوار چشم به جهان گشود. پدرش احمد، کشاورز بود و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم اردیبهشت ۱۳۶۶، در مرز ایران و عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و پاها، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای اسلام آباد شهرستان زادگاهش واقع است.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ،ص۲۸۳</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
... پدرش می گفت: حتی یک مورد سراغ ندارم که از من حرف شنوی نداشته باشد؛ جز وقتی که می خواست به جبهه برود که اصرار زیادی می کرد... . | ... پدرش می گفت: حتی یک مورد سراغ ندارم که از من حرف شنوی نداشته باشد؛ جز وقتی که می خواست به جبهه برود که اصرار زیادی می کرد... . | ||
تحصیلات مقدماتی اش که تمام شد، به همراه پدرش به کار کشاورزی می پرداخت تا نان حلال خدا را به دست آورد . هنگامی که فرمان امام (ره) صادر شد که هرکس می تواند به جبهه ها برود، او خود را آماده کرد و مدت ۴۵ روز آموزش نظامی را پشت سر گذاشت و برای عملیات کربلای ۱۰ ، به کردستان اعزام شد حسین در این عملیات با شهامت و شجاعت جنگید و در تاریخ ۶۶/۲/۱ بر اثر ترکش به سر و پا به ملاقات پرودگارش شتافت. وقتی از دیگران از ویژگی های این شهید سعید می پرسی، می گویند: کم حرف بود و بی آزار و پر تلاش و مرد کار، مقید به فرایض دینی و اخلاقی اسلامی.<ref>کتاب شاهدان روحانی ، | تحصیلات مقدماتی اش که تمام شد، به همراه پدرش به کار کشاورزی می پرداخت تا نان حلال خدا را به دست آورد . هنگامی که فرمان امام (ره) صادر شد که هرکس می تواند به جبهه ها برود، او خود را آماده کرد و مدت ۴۵ روز آموزش نظامی را پشت سر گذاشت و برای عملیات کربلای ۱۰ ، به کردستان اعزام شد حسین در این عملیات با شهامت و شجاعت جنگید و در تاریخ ۶۶/۲/۱ بر اثر ترکش به سر و پا به ملاقات پرودگارش شتافت. وقتی از دیگران از ویژگی های این شهید سعید می پرسی، می گویند: کم حرف بود و بی آزار و پر تلاش و مرد کار، مقید به فرایض دینی و اخلاقی اسلامی.<ref>کتاب شاهدان روحانی ، ص ۵۶۵</ref> | ||
== | ==منابع== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان شاهین شهر و برخوار)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان شاهین شهر و برخوار)]] | ||
نسخهٔ ۱۹ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۰۱
| شهید حسین حیدری | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۹ کتایونجه ( اسلام آباد برخوار) |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۶/۲/۱۹ کردستان - عملیات فتح ۵ |
| مدفن | گلزار شهدای اسلام آباد ( کتابوتچه) |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه امام صادق (ع) اصفهان |
| والدین |
|
شهید حسین حیدری پنجم مرداد ۱۳۴۹، در روستای کتایونچه از توابع شهرستان برخوار چشم به جهان گشود. پدرش احمد، کشاورز بود و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم اردیبهشت ۱۳۶۶، در مرز ایران و عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و پاها، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای اسلام آباد شهرستان زادگاهش واقع است.[۱]
زندگی نامه
... پدرش می گفت: حتی یک مورد سراغ ندارم که از من حرف شنوی نداشته باشد؛ جز وقتی که می خواست به جبهه برود که اصرار زیادی می کرد... .
تحصیلات مقدماتی اش که تمام شد، به همراه پدرش به کار کشاورزی می پرداخت تا نان حلال خدا را به دست آورد . هنگامی که فرمان امام (ره) صادر شد که هرکس می تواند به جبهه ها برود، او خود را آماده کرد و مدت ۴۵ روز آموزش نظامی را پشت سر گذاشت و برای عملیات کربلای ۱۰ ، به کردستان اعزام شد حسین در این عملیات با شهامت و شجاعت جنگید و در تاریخ ۶۶/۲/۱ بر اثر ترکش به سر و پا به ملاقات پرودگارش شتافت. وقتی از دیگران از ویژگی های این شهید سعید می پرسی، می گویند: کم حرف بود و بی آزار و پر تلاش و مرد کار، مقید به فرایض دینی و اخلاقی اسلامی.[۲]