این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «خجسته منده اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش جزئی)
(ویرایش جزئی)
 
سطر ۴: سطر ۴:
خاندان منده از معروفترین خاندانهای دانش پرور اصفهان در قرن چهارم تا ششم بوده اند.<ref>خاندان منده از خاندانهای مشهور علمی و دینی اصفهان در قرن چهارم و پنجم هجری بوده اند و جماعت زیادی از علما و اندیشمندان به ویژه محدثین و مشایخ از آل منده بوده اند که معروفترین آنهاابوالقاسم عبد الرحمن بن محمد بن اسحاق (متوفی ٤٧٠ ق) بوده است.</ref> این بانوی محدثه در حدود سال چهارصد و هفتاد هجری در اصفهان دیده به جهان گشوده است.  
خاندان منده از معروفترین خاندانهای دانش پرور اصفهان در قرن چهارم تا ششم بوده اند.<ref>خاندان منده از خاندانهای مشهور علمی و دینی اصفهان در قرن چهارم و پنجم هجری بوده اند و جماعت زیادی از علما و اندیشمندان به ویژه محدثین و مشایخ از آل منده بوده اند که معروفترین آنهاابوالقاسم عبد الرحمن بن محمد بن اسحاق (متوفی ٤٧٠ ق) بوده است.</ref> این بانوی محدثه در حدود سال چهارصد و هفتاد هجری در اصفهان دیده به جهان گشوده است.  


== '''جايگاه''' ==
==جايگاه==
سمعانی از او به عنوان زنی با تقوا و تعبد بسیار به ویژه در کثرت روزه داری و نمازگزاری یاد کرده است. همچنین او را دارای بخشش و نیکوکاری قلمداد نموده و عالم و آگاه به علم الانساب یا نسب شناسی در حدیث دانسته است . ام الشمس اصفهانی نزد پدر بزرگش، ابوعمر وعبدالوهاب بن منده استماع حدیث اخبار و احادیث کرده است<ref>التحبير، ج ۲، ص ٤١٤؛ مشاهیر زنان اصفهان، ص ٤٣.</ref> مولف تاریخ کبیر دمشق یعنی ابوالقاسم علی بن عساکر دمشقی <ref>ابن عساکر دمشقی (۵۷۱۹۹ ق ،مورخ فقیه و از خاندان بنوعساکر دمشق در مسافرت هایی که در شهرهای مختلف و به جهت کسب دانش داشت مدتی را در اصفهان بسر برد و از محضر دانشمندان این شهر سود جسته است. (ر.ک: معجم المؤلفين، ج ۲، ص ٤٢٧).</ref>(متوفی ۵۷۱ ق) در سفری که به شهرهای مهم جهان اسلام از جمله اصفهان داشته از حضور این بانو سود جسته و از او حدیث شنیده است. <ref>التحبير، ج ۲، ص ٤٠٤؛ اعلام النساء ، ج ۱، ص ۳۱۷. </ref>
سمعانی از او به عنوان زنی با تقوا و تعبد بسیار به ویژه در کثرت روزه داری و نمازگزاری یاد کرده است. همچنین او را دارای بخشش و نیکوکاری قلمداد نموده و عالم و آگاه به علم الانساب یا نسب شناسی در حدیث دانسته است . ام الشمس اصفهانی نزد پدر بزرگش، ابوعمر وعبدالوهاب بن منده استماع حدیث اخبار و احادیث کرده است<ref>التحبير، ج ۲، ص ٤١٤؛ مشاهیر زنان اصفهان، ص ٤٣.</ref> مولف تاریخ کبیر دمشق یعنی ابوالقاسم علی بن عساکر دمشقی <ref>ابن عساکر دمشقی (۵۷۱۹۹ ق ،مورخ فقیه و از خاندان بنوعساکر دمشق در مسافرت هایی که در شهرهای مختلف و به جهت کسب دانش داشت مدتی را در اصفهان بسر برد و از محضر دانشمندان این شهر سود جسته است. (ر.ک: معجم المؤلفين، ج ۲، ص ٤٢٧).</ref>(متوفی ۵۷۱ ق) در سفری که به شهرهای مهم جهان اسلام از جمله اصفهان داشته از حضور این بانو سود جسته و از او حدیث شنیده است. <ref>التحبير، ج ۲، ص ٤٠٤؛ اعلام النساء ، ج ۱، ص ۳۱۷. </ref>
   
   

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۲۵

خجسته مکنی به ام الشمس دختر ابو اسحاق ابراهيم بن عبدالوهاب بن محمد منده، از بانوان عالم قرن پنجم است.[۱]

معرفی

خاندان منده از معروفترین خاندانهای دانش پرور اصفهان در قرن چهارم تا ششم بوده اند.[۲] این بانوی محدثه در حدود سال چهارصد و هفتاد هجری در اصفهان دیده به جهان گشوده است.

جايگاه

سمعانی از او به عنوان زنی با تقوا و تعبد بسیار به ویژه در کثرت روزه داری و نمازگزاری یاد کرده است. همچنین او را دارای بخشش و نیکوکاری قلمداد نموده و عالم و آگاه به علم الانساب یا نسب شناسی در حدیث دانسته است . ام الشمس اصفهانی نزد پدر بزرگش، ابوعمر وعبدالوهاب بن منده استماع حدیث اخبار و احادیث کرده است[۳] مولف تاریخ کبیر دمشق یعنی ابوالقاسم علی بن عساکر دمشقی [۴](متوفی ۵۷۱ ق) در سفری که به شهرهای مهم جهان اسلام از جمله اصفهان داشته از حضور این بانو سود جسته و از او حدیث شنیده است. [۵]

پانویس

  1. مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران، طلایه داران پارسایی، ص52-51
  2. خاندان منده از خاندانهای مشهور علمی و دینی اصفهان در قرن چهارم و پنجم هجری بوده اند و جماعت زیادی از علما و اندیشمندان به ویژه محدثین و مشایخ از آل منده بوده اند که معروفترین آنهاابوالقاسم عبد الرحمن بن محمد بن اسحاق (متوفی ٤٧٠ ق) بوده است.
  3. التحبير، ج ۲، ص ٤١٤؛ مشاهیر زنان اصفهان، ص ٤٣.
  4. ابن عساکر دمشقی (۵۷۱۹۹ ق ،مورخ فقیه و از خاندان بنوعساکر دمشق در مسافرت هایی که در شهرهای مختلف و به جهت کسب دانش داشت مدتی را در اصفهان بسر برد و از محضر دانشمندان این شهر سود جسته است. (ر.ک: معجم المؤلفين، ج ۲، ص ٤٢٧).
  5. التحبير، ج ۲، ص ٤٠٤؛ اعلام النساء ، ج ۱، ص ۳۱۷.

منابع

  • مديريت حوزه های علميه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم، مركز نشر هاجر، 1396
  • ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان، اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی ،1375