این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد علی نعمتی»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=١١\١١\١٣۵٩|مکان درگذشت=سوسنگرد-سرپل ذهاب|پدر=غلامعلی|تاریخ تولد=۱۳٣٨|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه نجف آباد|مدفن=گلزار شهدای نجف آباد}} | |||
<big>شهید محمد علی نعمتی</big> | |||
دوم مرداد ۱۳۳۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش غلامعلی و مادرش فاطمه نام داشت. تا اتمام مقطع متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یازدهم بهمن ۱۳۵۹، در سرپل ذهاب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در جنت الشهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش عشقعلی نیز شهید شده است.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۶۹۵</ref> | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
دوران متوسطه را شبانه می خواند؛ چرا که مشکلات خانواده به او اجازه تحصیل روزانه را نمی داد. بعد هم از صافی کنکور گذشت و در رشته جغرافیا در دانشگاه اصفهان قبول شد. آشنایی او با روحانیت ونهضت امام خمینی (ره)، او را در دامنه فعالیت های سیاسی قرار داد و با پخش نوارها و اعلامیه های امام به جرگه مبارزان پیوست. با تعطیلی دانشگاهها و انقلاب فرهنگی به حوزه علمیه رفت و تمام وقت به درس و بحث پرداخت. در تظاهرات اصفهان به وسیله مأموران مضروب و دستگیر و به زندان افتاد. پس از آزادی برای بار دوم هم در حال پخش کتاب دستگیر و زندانی شد. | دوران متوسطه را شبانه می خواند؛ چرا که مشکلات خانواده به او اجازه تحصیل روزانه را نمی داد. بعد هم از صافی کنکور گذشت و در رشته جغرافیا در دانشگاه اصفهان قبول شد. آشنایی او با روحانیت ونهضت امام خمینی (ره)، او را در دامنه فعالیت های سیاسی قرار داد و با پخش نوارها و اعلامیه های امام به جرگه مبارزان پیوست. با تعطیلی دانشگاهها و انقلاب فرهنگی به حوزه علمیه رفت و تمام وقت به درس و بحث پرداخت. در تظاهرات اصفهان به وسیله مأموران مضروب و دستگیر و به زندان افتاد. پس از آزادی برای بار دوم هم در حال پخش کتاب دستگیر و زندانی شد. | ||
شهید نعمتی با آغاز جنگ در قسمت تدارکات جبهه سوسنگرد به یاری رزمندگان شتافت و در یازدهم بهمن ۵۹ به شهادت دست یافت. این طلبه مجاهد در هویزه در حالی که همرزمانش شهید شده بودند و تيری په پایش خورده و خون از پایش جاری بود، دو ساعت و نیم به صورت سینه خیز در میان رگبار گلوله دشمن، خود را به طرف مرز خودی کشاند و تا ساعت ده شب در تاریکی پیاده روی کرد و پس از بهبود باز عازم جبهه شد. | شهید نعمتی با آغاز جنگ در قسمت تدارکات جبهه سوسنگرد به یاری رزمندگان شتافت و در یازدهم بهمن ۵۹ به شهادت دست یافت. این طلبه مجاهد در هویزه در حالی که همرزمانش شهید شده بودند و تيری په پایش خورده و خون از پایش جاری بود، دو ساعت و نیم به صورت سینه خیز در میان رگبار گلوله دشمن، خود را به طرف مرز خودی کشاند و تا ساعت ده شب در تاریکی پیاده روی کرد و پس از بهبود باز عازم جبهه شد. | ||
<ref>شاهدان روحانی،ص٢٧٩</ref> | <ref>کتاب شاهدان روحانی،ص٢٧٩</ref> | ||
نسخهٔ ۲۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۲۱
| شهید محمد علی نعمتی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳٣٨ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ١١\١١\١٣۵٩ سوسنگرد-سرپل ذهاب |
| مدفن | گلزار شهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه نجف آباد |
| والدین |
|
شهید محمد علی نعمتی دوم مرداد ۱۳۳۸، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش غلامعلی و مادرش فاطمه نام داشت. تا اتمام مقطع متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یازدهم بهمن ۱۳۵۹، در سرپل ذهاب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در جنت الشهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش عشقعلی نیز شهید شده است.[۱]
زندگینامه
دوران متوسطه را شبانه می خواند؛ چرا که مشکلات خانواده به او اجازه تحصیل روزانه را نمی داد. بعد هم از صافی کنکور گذشت و در رشته جغرافیا در دانشگاه اصفهان قبول شد. آشنایی او با روحانیت ونهضت امام خمینی (ره)، او را در دامنه فعالیت های سیاسی قرار داد و با پخش نوارها و اعلامیه های امام به جرگه مبارزان پیوست. با تعطیلی دانشگاهها و انقلاب فرهنگی به حوزه علمیه رفت و تمام وقت به درس و بحث پرداخت. در تظاهرات اصفهان به وسیله مأموران مضروب و دستگیر و به زندان افتاد. پس از آزادی برای بار دوم هم در حال پخش کتاب دستگیر و زندانی شد.
شهید نعمتی با آغاز جنگ در قسمت تدارکات جبهه سوسنگرد به یاری رزمندگان شتافت و در یازدهم بهمن ۵۹ به شهادت دست یافت. این طلبه مجاهد در هویزه در حالی که همرزمانش شهید شده بودند و تيری په پایش خورده و خون از پایش جاری بود، دو ساعت و نیم به صورت سینه خیز در میان رگبار گلوله دشمن، خود را به طرف مرز خودی کشاند و تا ساعت ده شب در تاریکی پیاده روی کرد و پس از بهبود باز عازم جبهه شد. [۲]