این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سادات حسینی مرعشی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
(اضافه کردن منبع و پانویس)
سطر ۱: سطر ۱:
خاندان سادات حسینی مرعشی، سلسله نسبشان با نه واسطه به قاضی نورالله شوشتری میرسد.
خاندان سادات حسینی مرعشی، سلسله نسبشان با نه واسطه به قاضی نورالله شوشتری میرسد.


میرعبد الکریم، صاحب اجازه از محمد بن محمد زمان کاشانی اصفهانی از شوشتر به اصفهان آمد و در دولت آباد برخوار، دو فرسنگی شمال اصفهان، اقامت گزید و کتاب « غنیته العابدین » را که در مورد اخبار و آثار دیانت اسلامی  امامی و مشتمل بر دوازده جلد است ر ا آنجا تالیف نمود. این خاندان در طول زمان در دولت آباد مختصر ملکی به دست آوردند و امور شرعیه آن آبادی را با دهات اطراف تصدی نمودند، تا اینکه میرعبدالکریم دوم، به ریاست شرعی برخوار قناعت نکرد و در اواخر عمر در شهر اصفهان هم خانه ای تحصیل نمود و مرجعیت مختصری یافت.
میرعبد الکریم، صاحب اجازه از محمد بن محمد زمان کاشانی اصفهانی<ref>صدرایی خویی، فهرستگان نسخ خطی حدیث و علوم حدیث شیعه ، ج 11 ، ص 217.</ref> از شوشتر به اصفهان آمد و در دولت آباد برخوار، دو فرسنگی شمال اصفهان، اقامت گزید و کتاب « غنیته العابدین » را که در مورد اخبار و آثار دیانت اسلامی  امامی و مشتمل بر دوازده جلد است ر ا آنجا تالیف نمود. این خاندان در طول زمان در دولت آباد مختصر ملکی به دست آوردند و امور شرعیه آن آبادی را با دهات اطراف تصدی نمودند، تا اینکه میرعبدالکریم دوم، به ریاست شرعی برخوار قناعت نکرد و در اواخر عمر در شهر اصفهان هم خانه ای تحصیل نمود و مرجعیت مختصری یافت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، ص 295.</ref>
 
== پانویس ==
<references /><br />
 
== منبع ==
 
* مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
 
[[رده:خاندان ها]]
[[رده:خاندان ها]]
[[رده:خاندان سادات حسینی مرعشی]]
[[رده:خاندان سادات حسینی مرعشی]]

نسخهٔ ‏۱۸ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۸

خاندان سادات حسینی مرعشی، سلسله نسبشان با نه واسطه به قاضی نورالله شوشتری میرسد.

میرعبد الکریم، صاحب اجازه از محمد بن محمد زمان کاشانی اصفهانی[۱] از شوشتر به اصفهان آمد و در دولت آباد برخوار، دو فرسنگی شمال اصفهان، اقامت گزید و کتاب « غنیته العابدین » را که در مورد اخبار و آثار دیانت اسلامی امامی و مشتمل بر دوازده جلد است ر ا آنجا تالیف نمود. این خاندان در طول زمان در دولت آباد مختصر ملکی به دست آوردند و امور شرعیه آن آبادی را با دهات اطراف تصدی نمودند، تا اینکه میرعبدالکریم دوم، به ریاست شرعی برخوار قناعت نکرد و در اواخر عمر در شهر اصفهان هم خانه ای تحصیل نمود و مرجعیت مختصری یافت.[۲]

پانویس

  1. صدرایی خویی، فهرستگان نسخ خطی حدیث و علوم حدیث شیعه ، ج 11 ، ص 217.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، ص 295.


منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.