این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید حسین رحیمی»
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۲۱/۱/۱۳۶۶|مکان درگذشت=شلمچه-(شرق بصره) عملیات کربلای ۸|پدر=محمدباقر|تاریخ تولد=۱۳۴۷|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه جامعه الامام المنتظر|مدفن=گلزار شهدای نجف آباد}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۲۱/۱/۱۳۶۶|مکان درگذشت=شلمچه-(شرق بصره) عملیات کربلای ۸|پدر=محمدباقر|تاریخ تولد=۱۳۴۷|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه جامعه الامام المنتظر|مدفن=گلزار شهدای نجف آباد}} | ||
| سطر ۷: | سطر ۶: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
در نجف آباد اصفهان به دنیا آمد و با خانواده راهی نجف شدند؛ یعنی دیار امام موحدان و پیشوای پرهیزگاران در نجف اشرف رحل اقامت افکند.تنگدستی ناشی از فقر خانوادگی به آنان روی آورد. پدرش برای کسب روزی حلال خدا گاهی عبا بافی می کرد و گاه خادم مدرسه طلبه ها بود. این خانواده محب اهل بیت (ع)، مدت یک سال هم در منزل حضرت امام (ره) در نجف اشرف خدمتگزار امام بودند.حسین هفت ساله بود که از عراق اخراج شدند و به زادگاه خویش برگشتند، تا دوم دبیرستان تحصیلاتش را ادامه داد و عشق به معارف اهل بیت (ع) او را به حوزه علمیه قم کشاند شعارنویسی روی دیوارها علیه جنایات شاه خائن و خاندان پهلوی، افشاگری و شرکت در راهپیمایی ها، آغاز مبارزات سیاسی او بود تا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که این مجاهد في سبيل الله توانست نه ماه و نیم در جبهه های حق علیه باطل مجاهدت و جانبازی نماید و آخرین صفحه زندگی خویش را در کرخه نور رقم بزند و به انوار الهی متصل گردد.<ref>شاهدان روحانی،ص۲۲۷</ref> | |||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۴: | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه نجف آباد]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه نجف آباد]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۵ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۴۶
| شهید حسین رحیمی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۴۷ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ۲۱/۱/۱۳۶۶ شلمچه-(شرق بصره) عملیات کربلای ۸ |
| مدفن | گلزار شهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه جامعه الامام المنتظر |
| والدین |
|
زندگینامه
در نجف آباد اصفهان به دنیا آمد و با خانواده راهی نجف شدند؛ یعنی دیار امام موحدان و پیشوای پرهیزگاران در نجف اشرف رحل اقامت افکند.تنگدستی ناشی از فقر خانوادگی به آنان روی آورد. پدرش برای کسب روزی حلال خدا گاهی عبا بافی می کرد و گاه خادم مدرسه طلبه ها بود. این خانواده محب اهل بیت (ع)، مدت یک سال هم در منزل حضرت امام (ره) در نجف اشرف خدمتگزار امام بودند.حسین هفت ساله بود که از عراق اخراج شدند و به زادگاه خویش برگشتند، تا دوم دبیرستان تحصیلاتش را ادامه داد و عشق به معارف اهل بیت (ع) او را به حوزه علمیه قم کشاند شعارنویسی روی دیوارها علیه جنایات شاه خائن و خاندان پهلوی، افشاگری و شرکت در راهپیمایی ها، آغاز مبارزات سیاسی او بود تا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که این مجاهد في سبيل الله توانست نه ماه و نیم در جبهه های حق علیه باطل مجاهدت و جانبازی نماید و آخرین صفحه زندگی خویش را در کرخه نور رقم بزند و به انوار الهی متصل گردد.[۱]
منابع
- ↑ شاهدان روحانی،ص۲۲۷