این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدعلی مکرم حبیب آبادی»
A.mozafari (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
A.mozafari (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا محمّدعلی مُکرَم حبیب آبادی''' فرزند علی خان بن صادق بن عبدالمطلب بن علی خان بن علی نقی، شاعر و ادیب روزنامه نگار معاصر است. | '''میرزا محمّدعلی مُکرَم حبیب آبادی''' فرزند علی خان بن صادق بن عبدالمطلب بن علی خان بن علی نقی، شاعر و ادیب روزنامه نگار معاصر است. | ||
[[پرونده:دیوان مکرم حبیب آبادی.jpg|بندانگشتی]] | |||
| سطر ۳۸: | سطر ۳۹: | ||
1384 | 1384 | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|طبع «برنا» گفت از بهر وفاتش مصرعی|«لطف حق مکرم بدارد دشمن اوهام را»}} | {{ب|طبع «برنا» گفت از بهر وفاتش مصرعی|«لطف حق مکرم بدارد دشمن اوهام را»}} | ||
| سطر ۴۴: | سطر ۴۴: | ||
1384 | 1384 | ||
| سطر ۶۴: | سطر ۵۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
<br /> | <br /> | ||
==منبع== | |||
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]] | |||
[[رده:مهر ماه 1401]] | |||
[[رده:شاعر]] | |||
[[رده:ادیب]] | |||
نسخهٔ ۱۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۵۸
میرزا محمّدعلی مُکرَم حبیب آبادی فرزند علی خان بن صادق بن عبدالمطلب بن علی خان بن علی نقی، شاعر و ادیب روزنامه نگار معاصر است.
معرفی
در سال 1304ق در قریه «حبیب آباد» بُرخوار اصفهان متولّد شده مقدمات علوم را در مولد خویش بیاموخت.
از 17 سالگی به اصفهان آمده مدتی در مدارس قدیمه مانند مَدرَس امامزاده اسماعیل و مدرسه کاسه گران به کسب علوم اشتغال جست.
مکرم در اوائل مشروطیت جزو آزادیخواهان وارد شده و با آنها همکاری می نمود. او شعر خود را در خدمت به نهضت مشروطیت درآورده و پس از فتح اصفهان به دست بختیاری های مشروطه خواه در سال 1327ق مثنوی «فتح المجاهدین» را سرود.
او با هدف مبارزه با خرافات و پیرایه ها به سرودن اشعاری در انتقاد و هجو از برخی اعتقادات دینی، خرافات و برخی رفتارهای روحانیون آن دوره پرداخته و از لباس روحانیت خارج شد و اشعار تند و تیزی سرود که باعث خشم برخی از روحانیون شد و تا تکفیر او پیش رفت.
او در سال 1339ق روزنامه «صدای اصفهان» و در سال 1340ق مجله «سپاهان» را منتشر کرد. پس از به سلطنت رسیدن سلسله پهلوی با جرأت و جسارت بیشتری به سرودن اشعار خود بر ضد روحانیت و عقاید مذهبی پرداخت که مطابق برخی اسناد مورد حمایت حکومت وقت نیز قرار گرفت.
با این حال برخی اشعار ساده و همه فهم او در نقد عقاید و خرافات عامّه تأثیر زیادی در خرافه زدائی در میان مردم اصفهان داشت.
او از جوانی به وکالت دادگستری پرداخت همچنین نظارت و کنترل برنامه های رادیو اصفهان و ریاست کتابخانه شهرداری اصفهان را نیز برعهده داشت.
مکرم مردی بذله گو، حاضرجواب، خوش مشرب و متلک گو بود به طوری که همه طالب معاشرت با او بودند. دیوان اشعارش به چاپ رسیده است.
از اوست:
| رفتی و رفت از کف من اختیار من | باز آ که بی تو باز نیاید قرار من | |
| ای سروناز گر به گلستان نظر کنی | از لاله پرس حال دل داغدار من | |
| بر روی خود اگر گره از زلف وا کنی | چون موی خود سیاه کنی روزگار من |
وفات
او در 24 ذیقعده 1384ق مطابق با فروردین 1344ش وفات یافته و در تکیه آقا محمّدلطیف در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
استاد میرزا فضل الله خان اعتمادی خوئی (برنا) مادّه تاریخ وفاتش را در دو مرثیه جداگانه چنین سروده است:
| مصرعی گفت پی سال وفاتش «برنا» | «خصم اوهام و ریا بوده بدنیا مکرم» |
1384
| طبع «برنا» گفت از بهر وفاتش مصرعی | «لطف حق مکرم بدارد دشمن اوهام را» |
1384
استاد منوچهر قدسی نیز ضمن قطعه ای گوید:
| از جمع یکی بیرون گردید به تاریخش | «قدسی» ز وفا گفتا: «مکرم بخدا پیوست» |
پانویس
- ↑ تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 464-467؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 924 و 925؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص183؛ تاریخ جراید و مجلات ایران، ج3، صص 24-28 و 117-119؛ دولت دیدار، صص 17 و 172-184؛ مشاهیر مطبوعاتی اصفهان، صص 179-190؛ نگرشی بر مشروطیت اصفهان، صص 206-210.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 816- 818.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.