علی فنای اصفهانی

ملاّ علی اصفهانی متخلّص به «فنا» فرزند اسماعیل شاعر ادیب و خطاط فاضل در قرن چهاردهم هجری است.

معرفی

متولد ۱۲۶۵ در مبارکه لنجان بود . اصالتا از لرهای اورگان بروجن بود و به همین جهت اور جانی هم به او می گویند. از فضلاء اهل منبر بود. خط نسخ را در کمال استادی می نوشت و در حجره خود در مسجد سرخی به کتابت و نویسندگی می پرداخت و اذان نیز می گفت. در شعر نیز قریحه ای توانا داشت و از محترمین انجمن ادبی شیدا بود.

از اوست:

فلک امروز زند دور به کام دل ما		کآمده ماه من از مهر به سر منزل ما
پیش رخسار تو ای مه ندهد شمع فروغ		روز روشن شده امشب ز رُخَت محفل ما
عقده از زلف خم اندر خم تو هست به دل		بگشاید لب لعل تو مگر مشکل ما

آثار

وی کُتُب بسیاری را کتابت کرده که بسیاری از آنها در همان زمان چاپ سنگی شده اند.

برخی از آثار کتابت شده به دست او عبارتند از:

«عالم نمای مسعودی» تألیف: طغرل چهارمحالی، کتابت در تاریخ پنجم ذیقعده 1313ق به خط نسخ که در کتابخانه عمومی اصفهان موجود است.

ملاّ علی فنا کتاب «علائم الظهور» تألیف: ملاّ عباسعلی معین الواعظین گورتانی را به خط نسخ کتابت کرده که چاپ سنگی شده است.

وفات

سرانجام در سال 1350 در سن متجاوز از 85 سالگی وفات یافت. در اواخر بدنبال تفکرات صوفيانه به اعتیاد و و مداومت در جویدن کندر کشیده شد و عاقبت الامر سودا بر او غالب و دچار پریشانی حواس گردید و تفکراتی از قبیل یافتن مُنتهای زاینده رود و چگونگی گاو خونی پیاده به آن سمت رفت و ناپدید شد.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.