این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید محمد پیر پیران»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
|||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
شعور انقلابیش باعث شده بود مورد تحسین دیگران قرار گیرد. بسیار فروتن و متواضع بود همه کارهایش برای رضای خدا بود، نماز شبش ترک نمی شد، به نماز اول وقت اهتمام می ورزند تلاوت قرآن می نمود و بیشتر روزها روزه می گرفت. | شعور انقلابیش باعث شده بود مورد تحسین دیگران قرار گیرد. بسیار فروتن و متواضع بود همه کارهایش برای رضای خدا بود، نماز شبش ترک نمی شد، به نماز اول وقت اهتمام می ورزند تلاوت قرآن می نمود و بیشتر روزها روزه می گرفت. | ||
از همان کودکی فرق حلال و حرام را می دانست دبیرستان را که گذراند، به عشق خواندن معارف اهل بیت(ع) وارد حوزه شد تا زلال معرفت بنوشد و بنوشاند. به همین جهت در [[حوزه علميه "الشيخ ابراهيم | از همان کودکی فرق حلال و حرام را می دانست دبیرستان را که گذراند، به عشق خواندن معارف اهل بیت(ع) وارد حوزه شد تا زلال معرفت بنوشد و بنوشاند. به همین جهت در [[حوزه علميه "الشيخ ابراهيم رياضی"]] نجف آباد ثبت نام کرده و به تحصیل معارف الهی پرداخت آموزش نظامی را فرا گرفت و عازم جبهه شد. | ||
طی شش ماه حضور در جبهه دوبار مجروح شد و بار آخر همراه برادرش علی عازم دیار نور گردید و پس از مجاهدت ها و جانفشانی ها سرانجام در عملیات رمضان به شهادت رسیدند و برنگشتند. | طی شش ماه حضور در جبهه دوبار مجروح شد و بار آخر همراه برادرش علی عازم دیار نور گردید و پس از مجاهدت ها و جانفشانی ها سرانجام در عملیات رمضان به شهادت رسیدند و برنگشتند. | ||
نسخهٔ ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۱۰
| شهید محمد پیر پیران | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۴ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ۲۳\۴\١٣۶۱ شرق بصره |
| مدفن | جنت الشهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه شیخ ابراهیم ریاضی نجف آباد |
| والدین |
|
شهید محمد پیر پیران بیستم فروردین ۱۳۴۴، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش حیدرعلی، کشاورزی می کرد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر ۱۳۶۱، با سمت مبلغ در شرق بصره عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش علی نیز شهید شده است.[۱]
زندگی نامه
شعور انقلابیش باعث شده بود مورد تحسین دیگران قرار گیرد. بسیار فروتن و متواضع بود همه کارهایش برای رضای خدا بود، نماز شبش ترک نمی شد، به نماز اول وقت اهتمام می ورزند تلاوت قرآن می نمود و بیشتر روزها روزه می گرفت.
از همان کودکی فرق حلال و حرام را می دانست دبیرستان را که گذراند، به عشق خواندن معارف اهل بیت(ع) وارد حوزه شد تا زلال معرفت بنوشد و بنوشاند. به همین جهت در حوزه علميه "الشيخ ابراهيم رياضی" نجف آباد ثبت نام کرده و به تحصیل معارف الهی پرداخت آموزش نظامی را فرا گرفت و عازم جبهه شد.
طی شش ماه حضور در جبهه دوبار مجروح شد و بار آخر همراه برادرش علی عازم دیار نور گردید و پس از مجاهدت ها و جانفشانی ها سرانجام در عملیات رمضان به شهادت رسیدند و برنگشتند. بعد از سیزده سال استخوان و پلاکی از او بازگشت و در تابوتی سبکبار تشیع گشت.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص ۲۰۲
- ↑ کتاب شاهدان روحانی. ص ۲۱۰