این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید مصطفی شعر باف»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (ایجاد لینک و درج رده) |
(جایگزینی متن {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} و اصلاح رده) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۱/۱|مکان درگذشت=شلمچه - کربلای ۵|پدر=غلام عباس|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=دستگرد قداده خمینی شهر|از دانشگاه=[[حوزه علمیه امام صادق علیه السلام اصفهان| | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۱/۱|مکان درگذشت=شلمچه - کربلای ۵|پدر=غلام عباس|تاریخ تولد=۱۳۴۸|مکان تولد=دستگرد قداده خمینی شهر|از دانشگاه=[[حوزه علمیه امام صادق علیه السلام اصفهان|حوزه علمیه امام صادق (ع) اصفهان]]|مدفن=گلزار شهدای سید محمد|عرض_تصویر=170|تصویر=Mustafa Shear Baf.jpg}} | ||
<big>شهید | '''<big>{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}}</big> مصطفی شعرباف''' چهارم اردیبهشت ۱۳۴۸، در روستای دستگرد قواده از توابع شهرستان خمینی شهر چشم به جهان گشود. پدرش غلامعباس، کشاورزی می کرد و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[سطح مقدمات|سطح (مقدمات)]] پرداخت.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده سید محمد شهرستان زادگاهش واقع است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]] ص،۴۲۰</ref> | ||
==زندگی نامه== | |||
== | |||
سال ۶۱بود كه وارد [[حوزه علمیه امام صادق علیه السلام اصفهان|مدرسه علمیه امام صادق (ع) ]]در اصفهان شد و مدت پنج سال در محضر استادان آن مدرسه زانوى معرفت بر زمين زد و تا سيوطى خواند. احساس وظيفه شرعى و جلوه هاى حماسه و ايثار رزمندگان، او را بر انگيخت تا عازم جبهه هاى نور شود و بتواند هم مبلغ معارف الهى باشد و هم سلاح برگيرد و در مقابل كفار بعثى بجنگد. | سال ۶۱بود كه وارد [[حوزه علمیه امام صادق علیه السلام اصفهان|مدرسه علمیه امام صادق (ع) ]]در اصفهان شد و مدت پنج سال در محضر استادان آن مدرسه زانوى معرفت بر زمين زد و تا سيوطى خواند. احساس وظيفه شرعى و جلوه هاى حماسه و ايثار رزمندگان، او را بر انگيخت تا عازم جبهه هاى نور شود و بتواند هم مبلغ معارف الهى باشد و هم سلاح برگيرد و در مقابل كفار بعثى بجنگد. | ||
دو سال از حضور شور آفرين او در جبهه ها مى گذشت كه در منطقه شلمچه و عمليات كربلاى ۵ به خون غلتيد و پيكرش را با عطر شهادت معطر ساخت. از خصوصيات روحى و اخلاقى او، توجه ويژه به هدايت و دستگيرى ائمه اطهار (عليهم السلام)، تلاوت قرآن، رفتار و اخلاق پسنديده، علاقه زياد به اجتماعات بخصوص نماز جمعه و جماعت بود.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]] ص،۳۹۳</ref> | دو سال از حضور شور آفرين او در جبهه ها مى گذشت كه در منطقه شلمچه و عمليات كربلاى ۵ به خون غلتيد و پيكرش را با عطر شهادت معطر ساخت. از خصوصيات روحى و اخلاقى او، توجه ويژه به هدايت و دستگيرى ائمه اطهار (عليهم السلام)، تلاوت قرآن، رفتار و اخلاق پسنديده، علاقه زياد به اجتماعات بخصوص نماز جمعه و جماعت بود.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]] ص،۳۹۳</ref> | ||
==منابع== | |||
== | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان خمینی شهر)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان خمینی شهر)]] | ||
[[رده:شهدای | [[رده:شهدای حوزه علمیه امام صادق (ع)]] |
نسخهٔ ۸ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۵۴
شهید مصطفی شعر باف | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۴۸ دستگرد قداده خمینی شهر |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱۱/۱ شلمچه - کربلای ۵ |
مدفن | گلزار شهدای سید محمد |
محل تحصیل | حوزه علمیه امام صادق (ع) اصفهان |
والدین |
|
شهید مصطفی شعرباف چهارم اردیبهشت ۱۳۴۸، در روستای دستگرد قواده از توابع شهرستان خمینی شهر چشم به جهان گشود. پدرش غلامعباس، کشاورزی می کرد و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده سید محمد شهرستان زادگاهش واقع است.[۱]
زندگی نامه
سال ۶۱بود كه وارد مدرسه علمیه امام صادق (ع) در اصفهان شد و مدت پنج سال در محضر استادان آن مدرسه زانوى معرفت بر زمين زد و تا سيوطى خواند. احساس وظيفه شرعى و جلوه هاى حماسه و ايثار رزمندگان، او را بر انگيخت تا عازم جبهه هاى نور شود و بتواند هم مبلغ معارف الهى باشد و هم سلاح برگيرد و در مقابل كفار بعثى بجنگد.
دو سال از حضور شور آفرين او در جبهه ها مى گذشت كه در منطقه شلمچه و عمليات كربلاى ۵ به خون غلتيد و پيكرش را با عطر شهادت معطر ساخت. از خصوصيات روحى و اخلاقى او، توجه ويژه به هدايت و دستگيرى ائمه اطهار (عليهم السلام)، تلاوت قرآن، رفتار و اخلاق پسنديده، علاقه زياد به اجتماعات بخصوص نماز جمعه و جماعت بود.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ص،۴۲۰
- ↑ کتاب شاهدان روحانی ص،۳۹۳